Υποβλήθηκε από georgep στις Σάβ, 11/06/2021 - 00:00.
Στον 92,9 Kiss επιλέγουμε και σας παρουσιάζουμε μερικά από τα πιο σημαντικά γεγονότα και ειδήσεις που σημάδεψαν την ιστορία της μουσικής, σαν σήμερα πριν από χρόνια...
Σαν σήμερα 6 Νοεμβρίου, το 2005 o Robbie Williams απολάμβανε το μοναδικό προνόμιο να είναι ο καλλιτέχνης με τις μεγαλύτερες πωλήσεις άλμπουμ στη Μεγάλη Βρετανία, καταγράφοντας πωλήσεις άνω των 6,3 εκατομμυρίων αντιτύπων σύμφωνα με την ανακοίνωση των Official UK Charts.
Στον κατάλογο των μουσικών με τις καλύτερες πωλήσεις, τη δεύτερη θέση καταλάμβανε το συγκρότημα των Coldplay, με πωλήσεις του ύψους των 6,2 εκατομμυρίων, ενώ η Dido ακολουθούσε στην τρίτη θέση συμπληρώνοντας τον αριθμό των 5,7 εκατομμυρίων σε πωλήσεις άλμπουμ.
Ο συγκεκριμένος κατάλογος αποτύπωνε τον αριθμό των πωλήσεων άλμπουμ στη Μεγάλη Βρετανία από την πρώτη μέρα του Ιανουαρίου 2000, μέχρι τις 11 Οκτωβρίου το 2005, χωρίς να περιλαμβάνει τις κυκλοφορίες των greatest hits, των live albums και τις ψηφιακές λήψεις.
Tο Onassis Culture φέρνει για πρώτη φορά στην πόλη έως τις 6 Νοεμβρίου το φεστιβάλ «The New Infinity Athens 2021», σε συνεργασία με την Μπιενάλε της Αθήνας, το Berliner Festpiele και το Ίδρυμα Ευγενίδου.
To Τhe New Infinity Athens είναι ένα φεστιβάλ που διερευνά τις άπειρες δυνατότητες του τεχνο-οπτικού πολιτισμού μέσα από μια σειρά εμβληματικών έργων που παρουσιάζονται στο Νέο Ψηφιακό Πλανητάριο του Ιδρύματος Ευγενίδου.
Κινηματογραφιστές, σχεδιαστές παιχνιδιών, εικαστικοί, μουσικοί εμπνέονται από το χθες, το σήμερα και το αύριο και μας προσκαλούν σε τρεις μέρες γεμάτες αστρική σκόνη. Το Big Bang, τα αστρονομικά φαινόμενα, η πανδημία, γαλαξιακά γλυπτά, post-industrial μουσικές συμφωνίες, τα πάντα χωρούν σε αυτές τις ταινίες πλήρους θόλου (fulldome).
Στο φεστιβάλ, εκτός από ταινίες 360°, παρουσιάζονται και συνθέσεις καλλιτεχνών της ψηφιακής εποχής. Η εξέλιξη της ζωής από την εποχή του Big Bang έως σήμερα (David OReilly, “Eye of the Dream“), ιστορίες ανθρώπων από όλο τον κόσμο μετά την πανδημία με χορογραφημένους καταιγισμούς διαστημικής σκόνης (David OReilly, “The End of Stories“), μια υπνωτιστικά μαγευτική πνευματιστική συνεδρία που αναβιώνει την κατεστραμμένη βιόσφαιρα της Γης με τον πλέον ποιητικό τρόπο (Agnieszka Polska, “The Happiest Thought“), οι ιδιότητες επιστημονικής φαντασίας που έχουν τα γήινα αντικείμενα (Fatima Al Qadiri & Transforma, “Extraordinary Alien“), φανταστικά αντικείμενα και νέοι ηχητικοί χώροι (Robert Lippok & Lucas Gutierrez, “Non-Face” & “SPIN“), ψυχεδελικές εμπειρίες υπό την επήρεια του αγιαχουάσκα (Jan Kounen, “Ayahuasca – A Kosmik Journey“), πλανητοειδή και γαλαξιακά γλυπτά, αστρονομικά φαινόμενα και εξωγήινα οικοσυστήματα (Theo Triantafyllidis & Sun Araw, “VHW7”), μια post-industrial συμφωνία που παρουσιάζει τον γήινο πολιτισμό μετά από μια καταστροφική έκρηξη (Actress & Actual Objects, “Grey Interiors“). Το πρόγραμμα περιλαμβάνει ενδιάμεσες ηχητικές περφόρμανς από τον Πάνο Αλεξιάδη, τον ILIOS και την Devika.
Από το 2017, το The New Infinity του Berliner Festspiele προσκαλεί στον αντισυμβατικό αρχιτεκτονικό χώρο ενός πλανητάριου εικαστικούς καλλιτέχνες, καλλιτέχνες του ήχου, κινηματογραφιστές και δημιουργούς βιντεοπαιχνιδιών για τη δημιουργία έργων, τα οποία έχουν παρουσιαστεί σε πλανητάρια και φεστιβάλ πλήρους θόλου σε όλο τον κόσμο.
Το Νέο Ψηφιακό Πλανητάριο είναι ένα από τα μεγαλύτερα και πιο σύγχρονα πλανητάρια στον κόσμο. Ένας χώρος υψηλής τεχνολογίας και, ταυτόχρονα, μια προσομοίωση τεχνητών κόσμων, ο ιδανικός χώρος να παρουσιαστούν οι επιβλητικές εικόνες της εποχής μας. Θεμελιώθηκε πριν από εξήντα χρόνια με σκοπό ο θόλος του να μεταφέρει το αστρικό σύστημα με τον πιο ρεαλιστικό δυνατό τρόπο.
Το φεστιβάλ πραγματοποιείται στο πλαίσιο της 7ης Μπιενάλε της Αθήνας ECLIPSE. Το Onassis Culture υποστηρίζει συστηματικά την Μπιενάλε της Αθήνας, από την αρχή της λειτουργίας της, έχοντας παρακολουθήσει την αθηναϊκή σκηνή της σύγχρονης τέχνης και του πολιτισμού να αλλάζει και να αναδύεται σε μια από τις πιο συναρπαστικές και αναπτυσσόμενες διεθνώς. Γι' αυτό και στα σχέδια του Ιδρύματος είναι να δημιουργήσει μαζί με την Μπιενάλε της Αθήνας μια στρατηγική που θα σηματοδοτήσει την περαιτέρω ανάπτυξη του θεσμού, τη διεθνή παρουσία του στον χώρο, τη σύνδεση παραστατικών και εικαστικών τεχνών και την προβολή του έργου των Ελλήνων δημιουργών σε όλο τον κόσμο.
Η Αθήνα, μια πόλη σε μετάβαση που είναι εστιασμένη στο παρελθόν, αναζητά το δικό της μέλλον. Η μεταμόρφωσή της είναι τόσο ταχεία που δεν γίνεται αντιληπτή από τον νου και τις αισθήσεις μας. Το Onassis Culture συμβάλλει στη μεταμόρφωση της πόλης μέσα από δράσεις και έργα που αναδεικνύουν τον σύγχρονο πολιτισμό στο παρόν της Αθήνας.
photo: David O Reilly_ Eye Of The Dream
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ | THE NEW INFINITY
Σύλληψη: Thomas Oberender
Διεύθυνση Προγράμματος: Sebastian Häger
Διεύθυνση Πρότζεκτ: Kathrin Müller
Βοηθός Πρότζεκτ: Sara Smet
Επίβλεψη Παραγωγής: Γεώργιος Μαυρίκος
Press: Bureau N
Μια συμπαραγωγή του Berliner Festspiele / The New Infinity & Stiftung Planetarium Berlin
Berliner Festspiele
Ένα τμήμα του Kulturveranstaltungen des Bundes in Berlin GmbH
Καλλιτεχνικός Διευθυντής: Thomas Oberender
Διοικητική Διευθύντρια: Charlotte Sieben
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ | ONASSIS CULTURE
Καλλιτεχνικός Διευθυντής του The New Infinity Athens: Poka-Yio
To κλασικό μυθιστόρημα “Ταξίδι στο Κέντρο της Γης” του Ιουλίου Βερν, γίνεται θεατρικό έργο.
Ο Ιούλιος Βερν είχε από μικρός τη λαχτάρα να ταξιδέψει και να γνωρίσει την περιπέτεια. Ο πατέρας του όμως, τον προόριζε για δικηγόρο. Έντεκα μόλις χρονών μπήκε ναύτης, κρυφά, σ’ ένα καράβι. Ο πατέρας του πρόλαβε και τον γύρισε σπίτι προτού σαλπάρει. Τα όνειρα του παιδιού ναυάγησαν! Έπεσε κλαίγοντας στην αγκαλιά της μητέρας του φωνάζοντας με πείσμα: «Εγώ, από δω και πέρα, θα ταξιδεύω πάντα με τη φαντασία μου».
Ορμώμενο απ’ αυτήν τη λαχτάρα του Ιούλιου Βερν, το ιστορικό θέατρο «Ακροπόλ» προσφέρει σε όλα τα παιδιά μια εκδρομή, ένα «Ταξίδι στο κέντρο της γης». Οι ήρωες θα κατέβουν μέσα από κρατήρες ηφαιστείων, θα περιηγηθούν σε άγνωστες εξωτικές χώρες με άμαξες, τρένα και πλοία και θα συναντήσουν δελφίνια, αράχνες, νυχτερίδες, προϊστορικά τέρατα, που θα σταθούν εμπόδια στην εξερεύνησή τους. Στο τέλος οι ήρωες μας ενωμένοι, θα τα καταφέρουν.
Λίγα λόγια για το έργο
Όλα αρχίζουν όταν ο διάσημος καθηγητής ορυκτολογίας κ. Λίντερμπροκ ανοίγοντας ένα παμπάλαιο χειρόγραφο βιβλίο, βρίσκει ένα κιτρινισμένο χαρτάκι διπλωμένο στα τέσσερα. Ένα κρυπτογράφημα. Κάποιος γενναίος είχε κατορθώσει να φτάσει στο κέντρο της γης. Γοητευμένος από αυτή την ιδέα, ο επιστήμονας, πείθει τον ανιψιό του Άλεξ να αφήσει την αγαπημένη του και με τη βοήθεια του πολύτιμου οδηγού Χανς, ξεκινούν μια φανταστική περιπέτεια. Μέσα από τεράστιες δυσκολίες θα ανακαλύψουν τι υπάρχει στο κέντρο της γης.
Ένα θεατρικό έργο, ύμνος στην ακατάπαυστη λαχτάρα του ανθρώπου να αποκαλύψει τα μεγάλα μυστικά της ζωής και της φύσης.
Καθώς η πανδημία του Covid-19 εξακολουθεί να επηρεάζει τις τέχνες, η Ngallery συνεχίζει να εξερευνά τις νέες προκλήσεις για την καλλιτεχνική δημιουργία και κινητικότητα, παρουσιάζοντας τη δεύτερη έκδοση του project The New Together. Η έκθεση του συνεργατικού έργου «Empirical Reality» θα διαρκέσει μέχρι τη Δευτέρα 15 Νοεμβρίου.
Η voice soloist Άννα Παγκάλου, η εκπαιδευτικός φυσικών επιστημών Τζωρτζίνα Σπύρη και το άτομο που ασχολείται με τις εικαστικές τέχνες με το όνομα Ryat Yezbick συνεργάστηκαν εξ αποστάσεως το περασμένο χρονικό διάστημα της πανδημίας για να δημιουργήσουν το έργο «Empirical Reality». Χρησιμοποίησαν το στοιχείο του νερού ως όχημα για να παρατηρήσουν τις διασυνδέσεις του σύμπαντός μας και την εύθραυστη φύση του ανθρώπινου είδους. Δημιούργησαν μια σειρά έργων με επίκεντρο το νερό και τις ιδιότητές του που τις συνδέουν με τη φύση, μεταξύ τους, με τις πεποιθήσεις τους καθώς και με τις συνειδητές και ασύνειδες προθέσεις τους. Το έργο «Empirical Reality» προσκαλεί το θεατή να διερευνήσει τη σχέση μας με το νερό ως ζωογόνο δύναμη και τη διαπερατή του σχέση με όλα όσα περιέχει.
Κατά τη διάρκεια του lockdown εξαιτίας της πανδημίας, η Ngallery της –συνθέτριας σύγχρονης κλασικής μουσικής και ερευνήτριας του ήχου– Νικολέτας Χατζοπούλου απηύθυνε ανοιχτό κάλεσμα για συμμετοχή στο καλλιτεχνικό project The New Together, με μοναδική προϋπόθεση τη συνδημιουργία εξ αποστάσεως. Συνθέτες, μουσικοί, εικαστικοί, performers, σκηνοθέτες, συγγραφείς, αρχιτέκτονες και ακαδημαϊκοί από όλο τον κόσμο προ(σ)κλήθηκαν να δημιουργήσουν έργα σε ζεύγη, ξεπερνώντας το εμπόδιο της αδυναμίας κοινής παρουσίας στον ίδιο χώρο.
Η πρώτη έκθεση έργων που δημιουργήθηκαν στο πλαίσιο του project παρουσιάστηκε με επιτυχία στην Ngallery τον Οκτώβριο του 2020, εγείροντας έναν ένθερμο και απαραίτητο διάλογο για το (μετα)πανδημικό εικαστικό τοπίο.
O σκοπός τού project The New Together είναι να διερευνήσει και να ορίσει τις νέες συνθήκες δημιουργίας, τις νέες ανάγκες επαφής των δημιουργικών ανθρώπων αλλά και τις νέες δυνατότητες για την παρουσίαση και την επικοινωνία του καλλιτεχνικού έργου. Η έκθεση «The New Together Vol. II» θα λειτουργεί για επίσκεψη αποκλειστικά με ραντεβού μέχρι τη Δευτέρα 15 Νοεμβρίου 2021, με ελεύθερη είσοδο.
Οι δημιουργοί του «Empirical Reality»
Άννα Παγκάλου
Η Άννα Πάγκαλου είναι voice soloist με σκούρο δραματικό χρώμα, η οποία εξερευνά τα όρια των κλασικών φωνητικών πρακτικών με τις νέες μορφές που δημιουργούνται από πειραματικές πρακτικές ήχου. Σπούδασε κλασικό τραγούδι στις Κάννες, τη Βιέννη, τη Ρώμη και την Αθήνα. Έχει λάβει υποτροφίες από το Ίδρυμα Ωνάση, το Ίδρυμα Fulbright καθώς και βραβείο στον Διεθνή Διαγωνισμό Μουσικής «Δημήτρης Μητρόπουλος». Έχει εμφανιστεί ως σολίστ στην Ελλάδα, την Αυστρία, τη Γερμανία, την Ιταλία, τη Γαλλία, την Αίγυπτο, την Τουρκία και τις Ηνωμένες Πολιτείες, ερμηνεύοντας όπερα, lied, ορατόρια, έργα νέου μουσικού θεάτρου και σύγχρονης μουσικής. Ειδικεύεται στην πρωτοποριακή σύγχρονη μουσική. Σύγχρονοι συνθέτες, όπως οι Δημήτρης Καμαρωτός, Εσθήρ Λέμη, Ανάργυρος Δενιόζος και Tom Hamilton, έχουν γράψει έργα για τη φωνή της. Της αρέσει να συν-δημιουργεί με ανθρώπους από διαφορετικά πεδία, εξερευνώντας νέους δρόμους αντίληψης ως μορφή τέχνης.
Δρ. Τζωρτζίνα Σπύρη
Η αγάπη της για τη Φύση ξεκίνησε όταν ήταν παιδί και από τότε η Τζωρτζίνα εργάζεται διαρκώς για να συνδέσει τους συνανθρώπους της με αυτή και να τους εμπνεύσει να τη διαφυλάξουν. Μέσα από την εκπαίδευση για τις φυσικές επιστήμες καλεί το κοινό να ευαισθητοποιηθεί και να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις που έρχονται, ειδικά αυτών που επιδεινώνονται με την κλιματική αλλαγή. Έχει διδακτορικό στη Χημική Ωκεανογραφία, έχει εργαστεί ως λέκτορας στο City University of New York στις ΗΠΑ, στο IST College στην Αθήνα και ως ερευνήτρια στο Plymouth University στην Αγγλία, στο The Royal Netherlands Institute of Oceanography στην Ολλανδία, στο Ελληνικό Κέντρο Θαλάσσιων Ερευνών και στο Rutgers University στις ΗΠΑ. Εργάζεται ως Υπεύθυνη Εκπαίδευσης και Έρευνας στο Αττικό Πάρκο, συνεργάζεται με την ΑΜΚΕ Πελαργός για την προστασία της ελληνικής άγριας φύσης, είναι Υπεύθυνη Εκπαίδευσης Επιστημών στη φινλανδική MKO Carbon Busters και παράλληλα διδάσκει τη βιωσιμότητα και τη σύνδεση με τη Φύση σε διάφορα σεμινάρια. Είναι μέλος της Επιτροπής για την Επικοινωνία και την Εκπαίδευση της Διεθνούς Ένωσης για την Προστασία της Φύσης (International Union for the Conservation of Nature), η οποία καθιέρωσε την Κόκκινη Λίστα Απειλούμενων Ειδών, της International Zoo Educators Association και εκλεγμένο μέλος της Επιτροπής για την Εκπαίδευση της Ευρωπαϊκής Ένωσης Ζωολογικών Πάρκων και Ενυδρείων (European Association of Zoo and Aquaria).
Ryat Yezbick
Το άτομο με το όνομα Ryat Yezbick ασχολείται με τις εικαστικές τέχνες, χρησιμοποιώντας τις σπουδές του στην πολιτιστική ανθρωπολογία για να ενδυναμώσει τα θέματα που θίγει στα έργα του. Εξετάζει τους ανθρώπινους στενούς δεσμούς σε σχέση με τις δυναμικές εξουσίας, τη βία και τη δικαιοσύνη, και διερευνά αυτά τα θέματα με όσους συμμετέχουν στις ταινίες και τις performances του. Τοποθετώντας την εμπειρία του στο επίκεντρο του έργου του, το άτομο με το όνομα Ryat Yezbick αναζητά τα είδη των στενών δεσμών που είναι εφικτά στο πλαίσιο του καπιταλισμού και των δημιουργικών τακτικών που εκείνο και όσοι συμμετέχουν στα έργα του χρησιμοποιούν για να καλλιεργήσουν την αίσθηση του ανήκειν. Το έργο του θίγει ένα περίπλοκο σύνολο ερωτήσεων για την ασφάλεια, την εστία, την οικογένεια, την αγάπη, τη βία, την εξουσία και την ευθύνη. Χρησιμοποιεί μία ποικιλία μέσων και ιδιαίτερα τις ζωντανές performances, το πειραματικό ντοκιμαντέρ και τις εγκαταστάσεις, που έχουν αποσπάσει διεθνώς τη στήριξη από το κοινό και τους επιμελητές. Έχει δημοσιευμένο συγγραφικό έργο, έχει λάβει πολλές υποτροφίες και εργάζεται ως καλλιτεχνικός σύμβουλος σε οργανώσεις και ιδρύματα σχετικών αντικειμένων. Το έργο του έχει παρουσιαστεί σε ατομικές εκθέσεις στο Λος Άντζελες, τη Μελβούρνη και τη Γλασκόβη, καθώς και σε ομαδικές εκθέσεις και παραστάσεις, μεταξύ των οποίων: με τη Φιλαρμονική του Λος Άντζελες, και στα REDCAT (Λος Άντζελες), Materials & Applications (Λος Άντζελες), Akademie Schloss Solitude (Στουτγκάρδη), Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης της Ινδιανάπολης, Glasgow International 2018, The Banff Centre for the Arts and Creativity (Καναδάς), Gertrude Contemporary (Μελβούρνη), Space One (Σεούλ) και Μπιενάλε της Μπανγκόκ.
Από σήμερα είναι ανοιχτή η πλατφόρμα για να κλείνουν τα ραντεβού για εμβολιασμό όσοι εμβολιάστηκαν με το εμβόλιο της Johnson & Johnson.
Όπως είχε διευκρινίσει στην ενημέρωση διαπιστευμένων συντακτών για το Εθνικό Σχέδιο εμβολιαστικής κάλυψης κατά της COVID-19, ο Γενικός Γραμματέας Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας Μάριος Θεμιστοκλέους, για να κλείσει κάποιος ρνατεβού θα πρέπει να έχουν περάσει τουλάχιστον δύο μήνες από τον προηγούμενο εμβολιασμό.
Σημειώνεται ότι τα άτομα που θα προχωρήσουν σε ραντεβού για τη δεύτερη δόση, θα μπορούν να εμβολιαστούν είτε με Johnson&Johnson, είτε mRNA εμβόλιο, Pfizer αρχικά, ενώ στη συνέχεια θα μπορεί να γίνεται και με Moderna.
Υποβλήθηκε από georgep στις Παρ, 11/05/2021 - 00:00.
Στον 92,9 Kiss επιλέγουμε και σας παρουσιάζουμε μερικά από τα πιο σημαντικά γεγονότα και ειδήσεις που σημάδεψαν την ιστορία της μουσικής, σαν σήμερα πριν από χρόνια...
Σαν σήμερα 5 Νοεμβρίου, το 2002 γεννήθηκε ο παραγωγός μουσικής και beat maker Joshua Christian Nanai από τη Νέα Ζηλανδία, που είναι ευρύτερα γνωστός με το καλλιτεχνικό όνομα Jawsh 685, κυρίως χάρη στο αποτέλεσμα της συνεργασίας του με τον Αμερικανό R&B τραγουδιστή και χορευτή Jason Derulo.
Ο Jawsh 685 γεννήθηκε στο Νότιο Όκλαντ, και ζει στο Manurewa της Νέας Ζηλανδίας. Ο αριθμός «685» στο όνομά του αναφέρεται στον κωδικό κλήσης για τη Samoa, από όπου κατάγεται.
Όπως αναφέρει ο ίδιος, έγραψε το τραγούδι σε τέσσερις ώρες, μια μέρα επιστρέφοντας από το σχολείο. Όπως συμπληρώνει, αισθανόταν πολύ relaxed, οπότε θεώρησε ότι είναι καλή ιδέα να το ονομάσει «Laxed».
Το τραγούδι κυκλοφόρησε επίσημα στις 11 Ιουνίου 2020, αφού προηγήθηκε η επίλυση μιας διαμάχης για τα πνευματικά δικαιώματα μεταξύ των δύο καλλιτεχνών, καθώς ο Jawsh 685 είχε δημοσιεύσει μια instrumental εκτέλεση του τραγουδιού με τίτλο 'Laxed (Siren Beat)' στην πλατφόρμα του YouTube το 2019.
Από τις 4 Νοεμβρίου στους κινηματογράφους το “Συνέβη στο Σόχο”, νέο ψυχολογικό, δραματικό θρίλερ του Έντγκαρ Ράιτ (Baby Driver), γύρω από την ιστορία μιας νεαρής κοπέλας που έχει πάθος με το σχέδιο μόδας και που αποκτά μυστηριωδώς την ικανότητα να ταξιδέψει στο χρόνο και να βρεθεί στην καρδιά της δεκαετίας του 1960 στο Λονδίνο.
Εκεί, συναντά το απρόσμενο είδωλο με το οποίο θα πάθει εμμονή, μια εκθαμβωτικά γοητευτική pop τραγουδίστρια που κάνει τα πρώτα της βήματα στα καταγώγια του περιβόητου «swinging London». Όμως, το υποσχόμενο Λονδίνο της δεκαετίας του ‘60 θα αποδειχθεί ότι δεν είναι ο παράδεισος που φαίνεται με την πρώτη ματιά και ο ψυχικός της κόσμος θα αρχίσει να καταρρέει με συνταρακτικές συνέπειες...
Λένε πως το παρελθόν είναι μια άλλη χώρα, ένα κλειδωμένο σύνορο. Η νεαρή φοιτήτρια μόδας στην ταινία καταφθάνει στο Λονδίνο για να ξεκινήσει μια καριέρα στην πόλη, αλλά η εμμονή της με το δοξασμένο παρελθόν του θρυλικού Λονδίνου της δεκαετίας του '60 την ωθεί σε σκοτεινά μονοπάτια και σε έναν κόσμο φανταχτερού ονείρου και κλειστοφοβικού εφιάλτη. Πρόκειται για ένα κορίτσι που εκφοβίζεται πολύ γρήγορα από την ανταγωνιστική της συγκάτοικο στη φοιτητική εστία και που τα ολονύχτια πάρτι των συμφοιτητών της ταράζουν την ηρεμία της, με αποτέλεσμα να αναζητήσει μια κατοικία σε μια άλλη γειτονιά του Λονδίνου.
Όταν τελικά βρίσκει ένα δωμάτιο προς ενοικίαση στην κορυφή ενός παλιού σπιτιού που ανήκει σε μια ηλικιωμένη ιδιοκτήτρια, η ηρωίδα γλιστρά άθελά της σε ένα εφιαλτικό ταξίδι στο χρόνο. Θα βρεθεί στην δεκαετία του ‘60 και θα μετατραπεί σε ένα σκοτεινό είδωλο της φιλόδοξης τραγουδίστριας, χορεύτριας και ηθοποιού, της Σάντι (Άνια Τέιλορ-Τζόι) η οποία εμφανίζεται στο Café De Paris.
Η νεαρή ηρωίδα θα γίνει σκοτεινός αντίλαλος της ζωής της σαγηνευτικής στάρλετ, και θα παρασυρθεί σε ένα όνειρο όπου η δόξα και οι υποσχέσεις για την καλή ζωή θα πάρουν απρόβλεπτες διαστάσεις και τα όρια ανάμεσα στην πραγματικότητα και τον εφιάλτη και ανάμεσα στην παράνοια και την διορατικότητα θα γίνουν δυσδιάκριτα.
Τα δύο κορίτσια θα συνδεθούν με έναν μεταφυσικό δεσμό, ως είδωλο και θαυμάστρια, ως έμπνευση και μίμηση, ως θύμα και σωτήρας, ως φάντασμα και στοιχειωμένη. Οι ομοιότητες στην καθημερινότητα των δυο γυναικών, ο άυλος συναισθηματικός δεσμός τους, η αμοιβαία εξάρτηση στον κόσμο των ονείρων και η μακάβρια απειλή που θα σκεπάσει τις ζωές τους θα παρασύρουν τον θεατή σε μια δαιδαλώδη αφήγηση σε παράλληλους χρόνους και κόσμους, μέχρι την αποκάλυψη ενός τρομακτικού μυστικού, καλά κρυμμένου στα σοκάκια του Λονδίνου μέσα στις δεκαετίες.
Η εκρηκτική, χυμώδης βρετανική pop της δεκαετίας του ’60, η απαράμιλλη μόδα στην εποχή της αποθέωσης του στυλ, οι αστικοί μύθοι και η βία πίσω από την απατηλή λάμψη, θα θρέψουν ένα συγκλονιστικό μυστήριο στις παρυφές των συνόρων του χρόνου και του μυαλού, εκεί ακριβώς που ολισθαίνει η λογική, μέχρι το ελεγειακό, αιματηρό φινάλε.
Με το Συνέβη στο Σόχο ο Έντγκαρ Ράιτ μεταφέρει πειστικά την πυρετώδη ανησυχία για το άγνωστο που καραδοκεί στα όνειρα και τις φαντασιώσεις με αμφίδρομα νοηματικά περάσματα. Ισορροπεί στιλιζαρισμένα ανάμεσα στη γοητεία των χρωμάτων και της μουσικής και στα ξεσπάσματα έντασης και πανικού, κρατώντας την ιστορία του στη κόψη του διφορούμενου.
Μετά την γκαζωμένη αφήγηση του Baby Driver, την απολαυστική φαντασία του Ο Σκοτ Πίλγκριμ Εναντίον των 7 Πρώην και την αξεπέραστη τριλογία Τρεις γεύσεις του Κορνέτο που αποτελείται από τα Shaun of the Dead (2004), Hot Fuzz (2007) και The World's End (2013), ο Έντγκαρ Ράιτ αφήνει ξανά το στίγμα του ως ένας από τους πιο ευφάνταστους βρετανούς δημιουργούς της γενιάς του.
Στο Συνέβη στο Σόχο, πέρα απ’ το να αφηγηθεί μια συναρπαστική ιστορία τρόμου, εμμονής, απόκοσμης γοητείας και αστυνομικού μυστηρίου, κάνει έναν φόρο τιμής στο άναρχο και απρόβλεπτο Λονδίνο στο απόγειο της pop κουλτούρας, στην μόδα και στο στυλ της ίδιας εποχής αλλά και στο καθαρό βρετανικό σινεμά γοτθικού τρόμου.
Δίπλα στην ολοένα ανερχόμενη Άνια Τέιλορ-Τζόι (από το “The Queen's Gambit” του Netflix), την χαρισματική Τομασίν ΜακΚένζι (“Jojo Rabbit”) που παίρνει στους ώμους της το φιλμ, και τον Ματ Σμιθ (που εμφανίζεται στο “Doctor Who”, και το τηλεοπτικό The Crown), ο σκηνοθέτης Έντγκαρ Ράιτ κάνει έναν συγκηνιτικό φόρο τιμής στο σινεμά που αγαπάει, τοποθετώντας τρεις εμβληματικές μορφές του Βρετανικού κινηματογράφου, σε κεντρικούς ρόλους: την Νταϊάνα Ριγκ (The Avengers, Game Of Thrones, On Her Majesty’s Secret Service) τον Τέρενς Σταμπ (The Collector, The Limey, Superman II) και την Ρίτα Τούσινγκαμ (A Taste Of Honey, Doctor Zhivago).
Το Συνέβη στο Σόχο είναι ένα ερωτικό γράμμα σε μια περασμένη εποχή, που αναδεικνύει τους μύθους, την κληρονομιά της pop κουλτούρας, την πολιτισμική έκρηξη μας εποχής όπου όλα ήταν πιθανά. Ταυτόχρονα είναι και μια προειδοποίηση για τους κινδύνους που μπορεί να κρύβει η νοσταλγία και για τα κρυμμένους σκελετούς και τα φαντάσματα που έχει κάθε εποχή, όσο φωταγωγημένη και να είναι. Αυτή είναι η εγκληματική πλευρά των ιστοριών που επιβίωσαν μόνο για το στυλ και τη φινέτσα. Εδώ κρύβεται το αίμα που οι αφηγήσεις από το Νυχτερινό Λονδίνο του ‘60, συχνά παρέλειπαν. Και εδώ κρύβονται τα καταρρακωμένα όνειρα πολλών ελπιδοφόρων κοριτσιών που δεν βρήκαν μια θέση στον ήλιο και η ιστορία τους έσβησε σε κάποιο υποφωτισμένο nightclub του Σόχο.
Πάνω απ’ όλα, όμως, είναι ένας χορογραφημένος εφιάλτης, μια στυλιζαρισμένη άσκηση στον ψυχολογικό τρόμο, μια γοητευτική ματιά στην εμμονή και μια κατάβαση στο ασυνείδητο όπου τα όρια του χρόνου, του τόπου και της λογικής παύουν να ισχύουν και που η ομορφιά, το ταλέντο και το στυλ, καμουφλάρουν τα τραύματα από τις πιο σκοτεινές ιστορίες που έβγαλε η γειτονιά του Λονδίνου όπου πολλά χρόνια πριν, για μια στιγμή στο χρόνο, κάπου στα Swingin’ Sixties, όλα έμοιαζαν πιθανά.
Στο «Συνέβη Στο Σόχο» η ηρωίδα πηγαίνει σε ένα ταξίδι. Πρώτα από την επαρχία στην πόλη και μετά σε μια άλλη εποχή. Θα ήθελα πολύ το κοινό να κάνει αυτό το ταξίδι μαζί της όταν η ταινία θα κάνει πρεμιέρα. Εσκεμμένα ωθήσαμε το άνοιγμα της ταινίας το φετινό φθινοπωρινό για να μπορούμε να την απολαύσουμε στη μεγάλη οθόνη.
Εγώ, το καστ και το συνεργείο της ταινίας είμαστε ενθουσιασμένοι και θα θέλαμε να ζητήσουμε από εσάς, τους θεατές, να κρατήσετε τα μυστικά της ιστορίας για να τα ανακαλύψουν οι άλλοι μόνοι τους αργότερα.
Όταν γράφαμε την ταινία, θέλαμε όλοι όσοι τη δουν να ανακαλύψουν την ιστορία μαζί με την ηρωίδα. Επομένως, παρακαλώ, αν μπορείτε, διατηρήστε την εμπειρία ανέπαφη για το υπόλοιπο κοινό, ώστε όσα συνέβησαν χθες βράδυ στο Σόχο… να παραμείνουν στο Σόχο.
Έντγκαρ Ράιτ
Τι συμβαίνει όταν ο χορός και η μουσική εισβάλλουν στο μουσείο; Τι θα γινόταν αν τα εκθέματα αποφάσιζαν να αλλάξουν θέση; Τι θα έλεγε ένα άγαλμα αν μπορούσε να μιλήσει και τι μουσική θα επέλεγε να χορέψει κανείς δίπλα από έναν πίνακα ζωγραφικής; Μπορεί το μουσείο να γίνει χώρος εξερεύνησης, παιχνιδιού και δημιουργίας και, αν ναι, πώς;
Ο Δήμος Αθηναίων προσκαλεί τα παιδιά 6-12 ετών να ανακαλύψουν «Το μουσείο αλλιώς» μέσα από μία συναρπαστική διαδραστική ξενάγηση που πραγματοποιείται για πρώτη φορά, με ελεύθερη συμμετοχή, έως τον Δεκέμβριο 2021, στους πολιτιστικούς χώρους και τα μουσεία του Οργανισμού Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας του Δήμου Αθηναίων (ΟΠΑΝΔΑ) και στο Βιομηχανικό Μουσείο Φωταερίου της Τεχνόπολης.
Πιο αναλυτικά, «Το μουσείο αλλιώς» είναι μία κινούμενη εκπαιδευτική δράση βιωματικού χαρακτήρα που καλεί τα παιδιά του Δημοτικού (σχολεία και οικογένειες) να κάνουν μία διαφορετική επίσκεψη στο μουσείο και να το ανακαλύψουν μέσα από τη μουσική, το σωματικό θέατρο, την κίνηση και τον χορό. Τα παιδιά γνωρίζουν τις συλλογές, τα εκθέματα, την αρχιτεκτονική και την ιστορία του μουσείου μέσα από την ψυχαγωγία, τη διάδραση και το παιχνίδι κι έτσι, το μουσείο μετατρέπεται σε έναν χώρο ζωντανό, γεμάτο δημιουργικές προκλήσεις, έναν χώρο που εξάπτει τη φαντασία, την ελεύθερη έκφραση, τη δημιουργία.
Στο πλαίσιο της δράσης, τα παιδιά υπό την καθοδήγηση των performers, θα συμμετάσχουν σε μία σειρά από ξεχωριστές ομαδικές και ατομικές δραστηριότητες όπως θεατρικά παιχνίδια, κινησιολογικούς αυτοσχεδιασμούς και συλλογικές συζητήσεις, θα δημιουργήσουν σχήματα και χορογραφίες με το σώμα τους, θα επιλέξουν ήχους και μουσική, θα μάθουν την ιστορία των εκθεμάτων, θα συνθέσουν τα δικά τους παραμύθια και, τελικά, θα γνωρίσουν το μουσείο… αλλιώς!
Στόχος της δράσης είναι να επαναπροσδιορίσει το μουσείο ως τόπο ψυχαγωγίας καλλιεργώντας το αίσθημα του σεβασμού προς αυτό, να δώσει τα καλλιτεχνικά ερεθίσματα και να συμβάλει στην ανάπτυξη μουσειακής παιδείας, να εξοικειώσει τα παιδιά με τις τέχνες και τον πολιτισμό, να προάγει την συνεργασία και την ομαδικότητα, να ενθαρρύνει την ελευθερία έκφρασης.
Η μουσικοχορευτική δράση έχει ευέλικτη δομή και προσαρμόζεται κάθε φορά σύμφωνα με τις ανάγκες του πολιτιστικού χώρου που πραγματοποιείται και σύμφωνα με την ηλιακή ομάδα που απευθύνεται. Κάθε χώρος θα φιλοξενήσει δύο διαδραστικές ξεναγήσεις σε μία μέρα. Κάθε δράση διαρκεί περίπου 60’- 90’ και πραγματοποιείται με ελεύθερη συμμετοχή για περιορισμένο αριθμό ατόμων (απαραίτητη η κράτηση θέσης).
Για κράτηση θέσης, επικοινωνήστε με τον χώρο που ενδιαφέρεστε να επισκεφθείτε. Δείτε τις ημερομηνίες και τις ώρες που θα πραγματοποιηθεί η δράση ανά χώρο:
Η ομάδα A(r)CT γεννήθηκε το 2014 στην Αγγλία από την χορογράφο, performer και καθηγήτρια χορού Ελένη Παπαϊωάννου με κεντρική ιδέα πώς η τέχνη ανήκει σε όλους και πρέπει να βρίσκεται παντού. Έχει πραγματοποιήσει διαδραστικές site-specific παραστάσεις σε απρόσμενους χώρους (μετρό, πλατείες, βιβλιοπωλεία, γκαλερί, πάρκα κ.ά.), εργαστήρια που απευθύνονται σε όλες τις ηλικιακές ομάδες και παραστάσεις με στόχο τη διαπαιδαγώγηση και ενεργή συμμετοχή του κοινού. Μερικά από τα φεστιβάλ που έχει συμμετάσχει σε Ελλάδα και εξωτερικό είναι: International Contemporary Dance Festival of Mexico City 2018, Rabbitlab 2.0, Κυριακές στην Τεχνόπολη, In Progress Feedback Festival 2017, Αthens Video Dance Project Festival 2016 (Αθήνα), 1η και 2η Πλατφόρμα σύχρονου χορού του θεάτρου ΠΚ (Αθήνα), 1ο Φεστιβάλ Χορού του Χοροχρόνου (Αθήνα), Resolution 2016 και Fringe Shorts 2015 στο The Place (Λονδίνο), Summer Streets 2015 στη Regents Street, Friday League στο Theatre Delicatessen (Λονδίνο), Motus Festival στο Milton Keynes (Αγγλία), 2ο Scratch Festival (Αθήνα), Emerging Choreographers Platform 2015 στο Broadway Theatre (Λονδίνο).
Λίγα λόγια για το Artfygio
Το Artfygio–«Τεχνών το Καταφύγιο» ιδρύθηκε το 2013 με βασικό σκοπό να αποτελέσει καταφύγιο τεχνών μέσω της προώθησης της τέχνης στην καθημερινότητα των ατόμων και των οικογενειών με στόχο την ψυχαγωγία και την εκπαίδευση. Ειδικεύεται στον σχεδιασμό και την υλοποίηση εξατομικευμένων (customized) εκπαιδευτικών προγραμμάτων και πολιτιστικών δράσεων για φορείς όπως μουσεία, δήμοι, πολιτιστικά κέντρα, ιδρύματα, ιδιωτικές εταιρείες κ.ά.
Πληροφορίες
Για παιδιά 6-12 ετών (οικογένειες & σχολεία)
Ελεύθερη συμμετοχή, για περιορισμένο αριθμό ατόμων
Απαραίτητη κράτηση θέσης
Για κρατήσεις, επικοινωνήστε με τον χώρο που ενδιαφέρεστε να επισκεφθείτε.
Πρεμιέρα κάνει απόψε η παράσταση «Δεν μπορώ να φανταστώ το αύριο» σε σκηνοθεσία Γιάννη Νταλιάνη στο θέατρο «Φούρνος».
Η υπόθεση
Μια γυναίκα κι ένας άντρας. Το «ένα» και το «δύο». Το «ένα» είναι ο μοναδικός φίλος του «δύο». Το «δύο», ο μοναδικός φίλος του «ένα». Όταν το «ένα» αδυνατώντας να διαχειριστεί τη δραματική αλλαγή που έχει επέλθει στη ζωή του, αποφασίζει να σπάσει τη ρουτίνα των καθημερινών συναντήσεών τους, το «δύο» αντιδρά με όσα μέσα διαθέτει κι ένα παιχνίδι αρχίζει ανάμεσά τους όπου οι ρόλοι «νικητή» και «ηττημένου» εναλλάσσονται με αβέβαιο αποτέλεσμα.
Έργο της όψιμης, πιο πειραματικής, περιόδου του Τεννεσσή Ουίλιαμς, το μονόπρακτο «Δεν μπορώ να φανταστώ το αύριο», προσεγγίζει με τρυφερότητα και ποιητικότητα τα προσφιλή στον σπουδαίο συγγραφέα θέματα, της εξάρτησης, της μοναξιάς και της απώλειας.
Συντελεστές
Μετάφραση: Χριστίνα Μπάμπου-Παγκουρέλη
Σκηνοθεσία: Γιάννης Νταλιάνης
Σκηνικά-κοστούμια: Σπύρος Γκέκας
Μουσική σύνθεση-επιμέλεια: Λευτέρης Διγώνης
Φωτισμοί: Στέβη Κουτσοθανάση
Βοηθός σκηνοθέτη: Βασιλεία Κανάκη, Χρύσα Νταή
Φωτογραφίες-τρέιλερ: Full Frame | Γιάννης Βολιώτης
