Σαν σήμερα 21 Νοεμβρίου, το 1992 για πρώτη φορά στην κορυφή του UK singles chart ήταν οι Charles and Eddie με την παγκόσμια επιτυχία τους «Would I Lie To You», το ντεμπούτο σινγκλ που ηχογράφησε το ντουέτο των δυο καλλιτεχνών και το μοναδικό Νο. 1 τραγούδι στην ιστορία τους.

To ντουέτο των Αμερικανών συνθετών και ερμηνευτών της pop και soul μουσικής, απαρτίζουν οι Charles Pettigrew και Eddie Chacon. Το σινγκλ «Would I Lie to You?» περιλαμβάνεται στο ντεμπούτο άλμπουμ των Charles and Eddie, που κυκλοφόρησε το 1992 με τίτλο «Duophonic».

Οι δημιουργοί του μεγάλου hit απέσπασαν ένα Ivor Novello Awards το 1993 και διακρίθηκαν στις πολύ σημαντικές κατηγορίες «Best Contemporary Song», «Best Selling Song» και «International Hit of the Year».

Εκτός από τη Μεγάλη Βρετανία, το τραγούδι κατάφερε να παραμείνει στην κορυφή του chart για δυο εβδομάδες, ενώ έγινε επίσης Νο. 1 Hit στην Αυστραλία, τη Γερμανία, την Αυστρία και τη Ζιμπάμπουε, ενώ έγινε Top 5 Hit σε αρκετές χώρες της Ευρώπης.

Σαν σήμερα 20 Νοεμβρίου, το 2015 ο Justin Bieber βρισκόταν στην κορυφή του UK singles chart με την κυκλοφορία του σινγκλ του «Sorry», και απολάμβανε το προνόμιο του κατόχου των περισσότερων επιτυχιών από ένα άλμπουμ, που έχουν ενταχθεί στο Τop 40.

Με την κυκλοφορία του ο Justin Drew Bieber είχε οκτώ τραγούδια από το νέο άλμπουμ ταυτόχρονα στο συγκεκριμένο chart, καταρρίπτοντας ένα ρεκόρ που είχε κατακτήσει ο σπουδαίος Elvis Presley το 1957, όταν είχε επτά τραγούδια ταυτόχρονα στο Τοp 40 chart.

Το «Sorry» κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 2015 ως το δεύτερο σινγκλ από το τέταρτο άλμπουμ του νεαρού μουσικού.

Κατά την πρώτη εβδομάδα της κυκλοφορίας του, κατάφερε να ξεπεράσει τα 23 εκατομμύρια σε ψηφιακές πωλήσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες, ενώ την ίδια εβδομάδα που το «Sorry» ήταν στην κορυφή του Singles Chart, η επόμενη επιτυχία του, «Love Yourself» βρέθηκε στη θέση Νο. 2 του ίδιου chart, χαρίζοντας στον Bieber ένα ακόμα ρεκόρ και καταρρίπτοντας εκείνο της Madonna από το 1985.

Η εμβληματική σκηνοθέτης και σεναριογράφος και βραβευμένη με Όσκαρ Τζέιν Κάμπιον επιστρέφει, δέκα χρόνια μετά, στη μεγάλη οθόνη με το εκρηκτικό δίδυμο Μπένεντικτ Κάμπερμπατς (“Το Παιχνίδι της Μνήμης”) και Κίρστεν Ντανστ (“Spiderman”, “Μαρία Αντουανέτα”) να πρωταγωνιστεί σε ένα άγριο γουέστερν, όπου η ήδη εύθραυστη γαλήνη θα έρθει αντιμέτωπη με ένα έντονο και επικίνδυνο πάθος.

Λίγα λόγια για την ταινία

Ο χαρισματικός κτηνοτρόφος Φιλ Μπέρμπανκ (Μπένεντικτ Κάμπερμπατς) προκαλεί φόβο και θαυμασμό στους γύρω του. Όταν ο αδελφός του φέρνει στο σπίτι τη νέα του γυναίκα (Κίρστεν Ντανστ) και τον γιο της (Κόντι Σμιτ Μακφί), ο Φιλ τους βασανίζει μέχρι που έρχεται αντιμέτωπος με το ενδεχόμενο να ερωτευτεί.

Η παραγωγή

Η Τζέιν Κάμπιον επιστρέφει δέκα χρόνια μετά την επιτυχία του “Bright Star” το 2009. Η Κάμπιον ήταν η πρώτη γυναίκα σκηνοθέτης που κέρδισε το Χρυσό Φοίνικα Καλύτερης Ταινίας, για την ταινία “Μαθήματα Πιάνου” το 1993 στο Φεστιβάλ των Καννών και είναι μια από τις επτά γυναίκες που έχουν προταθεί για Όσκαρ Σκηνοθεσίας, και κέρδισε το Όσκαρ Καλύτερου Πρωτότυπου Σεναρίου για την ταινία “Μαθήματα Πιάνου”.

Η Κάμπιον είχε επηρεαστεί τρομερά από το βιβλίο του Τόμας Σάβατζ “Η Εξουσία του Σκύλου”, το οποίο εκδόθηκε το 1967. Αφότου διάβασε το βιβλίο τη στοίχειωνε για καιρό και επέστρεφε ξανά και ξανά στην ιστορία του. 

Η ίδια αναφέρει σχετικά: “Με είχε ιντριγκάρει για πάρα πολλούς λόγους. Δεν μπορούσα να υποθέσω τι θα συνέβαινε στη συνέχεια, ήταν τρομερά λεπτομερές, και ένιωθα ότι ο άνθρωπος έγραψε την ιστορία είχε ζήσει αυτή την εμπειρία. Δεν είναι απλά μια ιστορία για έναν καουμπόι το 1925 για τη ζωή στο ράντσο, αυτή ήταν μια πραγματική εμπειρία και πιστεύω ότι γι’ αυτό πίστεψα την ιστορία. Αγάπησα το πόσο βαθιά μπαίνει στην εξερεύνηση της αρρενωπότητας, ενώ είναι παράλληλα η ιστορία μιας κρυφής αγάπης”.

Η Αγγλίδα παραγωγός Τάνια Σεγκάτσιαν είπε χαρακτηριστικά για την ταινία: “Είναι ένα πλούσιο ψυχόδραμα με εκπληκτικούς ρόλους για τους κεντρικούς χαρακτήρες, έχει ένα καταπληκτικό κινηματογραφικό τοπίο, και ένα τέλος-έκπληξη που λειτουργεί τρομερά.
Η προσέγγισή μας για τη μεταφορά του βιβλίου στη μεγάλη οθόνη ήταν να κόψουμε σωστά το βιβλίο, να το κάνουμε πιο σφιχτό και πιο κατάλληλο για να γίνει ταινία, με σεβασμό πάντα στο όραμα του Τόμας Σάβατζ. Η Τζέιν και εγώ διασκεδάσαμε πολύ τη διαδικασία του να σπάσουμε το βιβλίο σε κομμάτια και να τοποθετούμε πολλά αυτοκόλλητα πάνω στο τραπέζι της κουζίνας, καθώς προσπαθούσαμε να προσδιορίσουμε τη δομή. Η Τζέιν έχει την ικανότητα να βρίσκει κρυμμένα στοιχεία και να ξέρει πως να ενισχύει τον αισθησιασμό. Ένα από τα πραγματικά της χαρίσματα είναι να αποτυπώνει αόρατα συναισθήματα. Η Τζέιν είναι ειδικός στο να ενισχύει την επιθυμία και να την μεταφέρει στο σινεμά της. Ήταν μια τρομερή εμπειρία να δουλεύω μαζί της στην ταινία, γιατί είναι μια ιστορία που ξετυλίγεται με έναν μυστήριο τρόπο, αλλά όλα τα στοιχεία είναι εκεί αν τα ψάχνεις.

Η ιστορία

Η φράση “η εξουσία του σκύλου” προέρχεται από τη Βίβλο, Ψαλμός 22:20.

Η Κάμπιον περιγράφει την ερμηνεία του τίτλου: “Το συναρπαστικό πράγμα με αυτόν τον Ψαλμό είναι το πόσο φρικιαστικός και άγριος είναι. Είναι ένας σκληρός Ψαλμός για το πάθος με έναν πολύ θαρραλέο, ζωώδη τρόπο. Η εξουσία του σκύλου έχει να κάνει με ένα είδος πάθους- ένα ζωώδες ένστικτο που είναι σεξουαλικό και μοχθηρό και δυνατό και επικίνδυνο”.

Έπειτα περιγράφει τον τρομερά περίπλοκο κεντρικό χαρακτήρα του Φιλ Μπέρμπανκ, έναν πανέξυπνο αλλά σκληρό, υπερ-αρρενωπό κτηνοτρόφο βοοειδών, τον οποίο υποδύεται ο Μπένεντικτ Κάμπερμπατς, ως ένας από τους “καλύτερους χαρακτήρες της Αμερικάνικης λογοτεχνίας”.

“Είναι τόσο περίπλοκος και σκληρός αλλά, όσο κακός και αγενής κι αν είναι, είναι επίσης και ένας βασανισμένος μοναχικός εραστής, ο οποίος βασίζεται σε μερικά πολύτιμα συναισθήματα από το παρελθόν, που ωστόσο έχει περάσει εδώ και καιρό. Είναι μια απίστευτη συνθήκη, όπου είναι το alpha male, ομοφοβικός και ομοφυλόφιλος. Είναι απίστευτα επώδυνο και περίπλοκο. Βρίσκω τον Φιλ συγκινητικό και βρίσκω τη μυστηριώδη σχέση του με το αγόρι συναρπαστική και ικανοποιητική”.

Στοιχεία για την ταινία:

• Σκηνοθεσία: Τζέιν Κάμπιον
• Σενάριο: Τζέιν Κάμπιον
• Παραγωγή: Τζέιν Κάμπιον, Ίαν Κάνινγκ & Εμίλ Σέρμαν, Τάνια Σεγκάτσιαν, Ρότζερ Φράπιερ
• Ηθοποιοί: Μπένεντικτ Κάμπερμπατς, Κίρστεν Ντανστ, Τζέσι Πλέμονς, Κόντι Σμιτ-Μακφί
• Φωτογραφία: Άρι Βέγκνερ
• Μοντάζ: Πίτερ Σκιμπέρας 
• Καλλιτεχνική διεύθυνση: Ματ Όστιν
• Μουσική: Τζόνι Γκρίνγουντ
• Διάρκεια: 126’
• Διανομή: ΟDEON
• Είδος: Γουέστερν, δράμα

Ακολουθεί το trailer της ταινίας:

Χρώμα και «πνοή» στις όψεις των κτιρίων της Αθήνας φιλοδοξεί να δώσει το πρωτοποριακό πρόγραμμα δημόσιων τοιχογραφιών που υλοποιεί ο Δήμος Αθηναίων, αναδεικνύοντας με αυτό τον ιδιαίτερο τρόπο τη σύγχρονη Τέχνη στο αστικό τοπίο. Παράλληλα με τις δημόσιες τοιχογραφίες στα σχολεία, το πρόγραμμα επεκτείνεται και σε ιδιωτικά κτίρια που βρίσκονται στο κέντρο και τις γειτονιές της Αθήνας. Στόχος είναι η πόλη να γεμίσει με ωραία χρώματα και να αποτελέσει μία υπαίθρια «έκθεση» τοιχογραφιών, οργανωμένα και με απόλυτο σεβασμό στον δημόσιο χώρο. 

Δημότες της Αθήνας, Ιδρύματα, δημόσιοι και ιδιωτικοί φορείς, έχουν από σήμερα τη δυνατότητα να απευθυνθούν στο Δήμο Αθηναίων και να προτείνουν τις δικές τους επιφάνειες τοίχων που θα μπορούσαν να διατεθούν για την υλοποίηση τοιχογραφιών, με την προϋπόθεση ότι τα ακίνητά τους βρίσκονται εντός των ορίων του Δήμου.

«Το πρόγραμμα των δημόσιων τοιχογραφιών επεκτείνεται σε όλες τις γειτονιές της Αθήνας και στα επτά δημοτικά διαμερίσματα. Στόχος είναι η πόλη να αποκτήσει περισσότερο χρώμα και με «καμβά» τα κτίρια της να αναδείξει τη σύγχρονη Τέχνη μέσα από τη ματιά των εκφραστών της, των νέων και ταλαντούχων street artists. Οι τοιχογραφίες δημιουργούνται για να αναδείξουν διαφορετικά σημεία της πόλης, να στείλουν αισιόδοξα μηνύματα και να εμπνεύσουν. Λίγο-λίγο, κάθε μέρα, η Αθήνα αλλάζει και με αυτές τις παρεμβάσεις», τονίζει ο Δήμαρχος Αθηναίων Κώστας Μπακογιάννης.  

Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να αποστείλουν τη διεύθυνση του ακινήτου, τη φωτογραφία της επιφάνειας του προτεινόμενου τοίχου, καθώς και τα στοιχεία επικοινωνίας τους στην ηλεκτρονική διεύθυνση: cityhallculture@cityofathens.gr

Υπενθυμίζεται ότι οι πρώτες πινελιές των street artists που συμμετέχουν στο πρόγραμμα, χάρισαν μία ανανεωμένη όψη σε σχολικά κτίρια της πόλης. Δύο μοναδικές τοιχογραφίες, αφιερωμένες στον λαϊκό μας ζωγράφο Θεόφιλο και στον σημαντικό Έλληνα ποιητή Ανδρέα Κάλβο ολοκληρώθηκαν πρόσφατα στο 104ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών και στο 18ο Ενιαίο Λύκειο Αθηνών, αναβαθμίζοντας την αισθητική εικόνα των κτιρίων, χαρίζοντας χαμόγελα και έμπνευση στους μαθητές. Ταυτόχρονα, δύο ακόμη murals σε σχολεία της Αθήνας, βρίσκονται στο στάδιο της υλοποίησης και θα έχουν ολοκληρωθεί έως το τέλος του χρόνου.

Η Ελληνική Εταιρεία Λοιμώξεων αναθεώρησε πρόσφατα) τον θεραπευτικό αλγόριθμο ενηλίκων μη-νοσηλευόμενων ασθενών με COVID-19. Οι Ιατροί της Θεραπευτικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Θεοδώρα Ψαλτοπούλου, Γιάννης Ντάνασης, Πάνος Μαλανδράκης και Θάνος Δημόπουλος (Πρύτανης ΕΚΠΑ) συνοψίζουν τις οδηγίες.

Η εξωνοσοκομειακή διαχείριση του ασθενούς με COVID-19 με ήπια προς μέτρια νόσο (κορεσμός οξυγόνου άνω του 94% σε αέρα δωματίου) εξαρτάται από την παρουσία παραγόντων κινδύνου για σοβαρή νόσο. Σε κάθε άλλη περίπτωση, ο ασθενής θα χρειαστεί να νοσηλευτεί.

Στους παράγοντες κινδύνου για σοβαρή νόσο περιλαμβάνονται τα ακόλουθα: μη-εμβολιασμός, ηλικία άνω των 70 ετών, παχυσαρκία (ΒΜΙ>35), ανοσοκαταστολή, αιμοκάθαρση, χρόνια καρδιοπάθεια, ΧΑΠ, διαβήτης, καθώς και οι αιμοσφαιρινοπάθειες.

Σημεία και συμπτώματα που υποδηλώνουν σοβαρή νόσο COVID-19 και πιθανή ανάγκη νοσηλείας αποτελούν τα ακόλουθα: κορεσμός οξυγόνου <90% σε αέρα δωματίου (ή <94% αλλά ταχέως επιδεινούμενος), ή/και σημεία σοβαρής αναπνευστικής δυσχέρειας (>30 αναπνοές/λεπτό, χρήση επικουρικών αναπνευστικών μυών, αδυναμία εκφοράς πλήρων προτάσεων) ή/και εκτεταμένα διηθήματα (>50%) στην απεικόνιση θώρακα ή/και συνδυασμός εργαστηριακών (λεμφοκύτταρα <1000/μl, φεριττίνη > 1000 mg/ml, CRP>100 mg/ml με φυσιολογική τιμή <5 ).

1η περίπτωση: Εξω-νοσοκομειακός ασθενής με ήπια προς μέτρια νόσο (κορεσμός οξυγόνου άνω του 94% σε αέρα δωματίου), που δεν έχει παράγοντες κινδύνου για σοβαρή νόσο

• Δεν χορηγείται ειδική φαρμακευτική αγωγή
• Ο ασθενής παρακολουθεί την θερμοκρασία του και τον κορεσμό οξυγόνου με οξύμετρο τουλάχιστον δύο φορές την ημέρα.
• Προτείνεται καλή ενυδάτωση, λήψη αντιπυρετικών και κλινοστατισμός μέχρι την πλήρη υποχώρηση του πυρετού.
• Χορηγούνται αντιβιοτικά μόνο επί κλινικών, απεικονιστικών ή εργαστηριακών ενδείξεων συλλοίμωξης με βακτηριακή πνευμονία

2η περίπτωση: Εξω-νοσοκομειακός ασθενής με ήπια προς μέτρια νόσο (κορεσμός οξυγόνου άνω του 94% σε αέρα δωματίου), που έχει παράγοντες κινδύνου για σοβαρή νόσο

• Δεν χορηγείται ειδική φαρμακευτική αγωγή
• Ο ασθενής παρακολουθεί την θερμοκρασία του και τον κορεσμό οξυγόνου με οξύμετρο τουλάχιστον δύο φορές την ημέρα.
• Προτείνεται καλή ενυδάτωση, λήψη αντιπυρετικών και κλινοστατισμός μέχρι την πλήρη υποχώρηση του πυρετού.
• Χορηγούνται αντιβιοτικά μόνο επί κλινικών, απεικονιστικών ή εργαστηριακών ενδείξεων συλλοίμωξης με βακτηριακή πνευμονία

Πρώιμη θεραπεία σε ασθενείς που δεν χρήζουν νοσηλεία με ήπια προς μέτρια νόσο για την αποφυγή της προόδου σε σοβαρή νόσο
• Εισπνεόμενη Budesonide (Δεν υπάρχει έγκριση από τον ΕΜΑ προς το παρόν)
• Μολνουπιραβίρη από του στόματος (Δεν υπάρχει έγκριση από τον ΕΜΑ προς το παρόν)
• Μονοκλωνικά αντισώματα (όταν αυτά γίνουν διαθέσιμα):
Τις πρώτες 5 ημέρες από την έναρξη των συμπτωμάτων ή την θετικοποίηση του τεστ (αντιγονικό ή μοριακό) χορηγούνται ένα από τα παρακάτω μονοκλωνικά αντισώματα:

• Casirivimab/imdevimab
• Bamlanivimab/etesevimab
• Sotrovimab

Τέλος, αξίζει να σημειωθεί ότι ανεξάρτητα από την παρουσία παραγόντων κινδύνου, δεν συστήνεται η χρήση των ακόλουθων φαρμάκων σε εξω-νοσοκομειακούς ασθενείς με ήπια προς μέτρια νόσο COVID-19, εκτός αν υπάρχει άλλη ένδειξη πλην της COVID-19: κορτικοστεροειδή όπως δεξαμεθαζόνη, κολχικίνη, ιβερμεκτίνη, (υδροξυ)χλωροκίνη, ηπαρίνη ή αντιπηκτικά, αντιβιοτικά όπως αζιθρομυκίνη, κλαριθρομυκίνη ή κινολόνες.

Ένα ροκ μιούζικαλ μαύρου χιούμορ κάνει πρεμιέρα στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση σήμερα, Παρασκευή 19 Νοεμβρίου. Στο The Sea between My Soul (Η θάλασσα ανάμεσα στην ψυχή μου) του Λιβανέζου εικαστικού και μουσικού Raed Yassin, σε μουσική του Αμερικανού Alan Bishop, ταριχευμένα ζώα καταλαμβάνουν τη σκηνή και τραγουδούν για τη μακρά ιστορία θανάτων και φόνων στη Μεσόγειο. Μπορεί το παράλογο τραγούδι τους να αποκαλύψει κάτι για τον κόσμο γύρω μας; 

Το The Sea between My Soul αφηγείται ιστορίες της Μεσογείου, καλώντας μας να στοχαστούμε πάνω στο σύγχρονο «εδώ και τώρα». Ποιος είναι πιο κατάλληλος να μιλήσει για τον θάνατο από κάποιον που έχει ήδη πεθάνει; Ζώα που ταριχεύθηκαν –μετά τον φυσικό θάνατό τους– αφηγούνται, σε ρόλο ερμηνευτών, την ιστορία τους. Μια πολυαισθητηριακή θεατρική παράσταση υπόσχεται να υπερβεί τα όρια μεταξύ εγκατάστασης, θεάτρου και μουσικής, ζωής και θανάτου. Τα ταριχευμένα ζώα, που εμφανίζονται να τραγουδούν επί σκηνής εμψυχωμένα από τη φωνή του Άλαν Μπίσοπ, δρουν ως μάρτυρες του θανάτου τους και ως αφηγητές της αδιάκοπα βίαιης πραγματικότητας. Τα ψεύτικα μαρμάρινα μάτια τους και η άψυχή τους γούνα μετουσιώνουν ένα δραματικό όραμα για την περιοχή της Μεσογείου.

Ο Ραέντ Γιασίν αναφέρει για το The Sea between My Soul: «Όπως ακριβώς τα ζώα έχουν απωθηθεί από το κάδρο μας στη σύγχρονη εποχή, το ίδιο ισχύει και για τον ίδιο τον θάνατο. Μας προκαλεί δυσφορία να βλέπουμε κατάματα τον θάνατο, παρότι ο άνθρωπος είναι αυτός που ευθύνεται για τους περισσότερους θανάτους στον κόσμο. Όλο και περισσότερο αποκρύπτεται από εμάς η όψη του θανάτου, καθώς αποφεύγουμε με κάθε δυνατό τρόπο να τον αντικρίσουμε. Όσο ενοχλητικό κι αν είναι, τα συγκεκριμένα ζώα ενσωματώνουν μια αληθινή αναπαράσταση του θανάτου, περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Προκειμένου να αφηγηθεί κανείς μια ιστορία για τον θάνατο, δεν υπάρχει καλύτερος αφηγητής από τους ίδιους τους αποθανόντες. Σαν να έχουν αναστηθεί από ένα άγνωστο παρελθόν, αυτά τα ζώα εξιστορούν το μοιραίο ταξίδι τους, μιλώντας από μια διάσταση πέρα από αυτήν που ξέρουμε. Απομακρυσμένα από το φυσικό ενδιαίτημά τους και εκτοπισμένα σε ένα αστικό τοπίο, κάπου κοντά στη θάλασσα, η εμφάνισή τους κατ’ αυτό τον τρόπο προφητεύει τρόπον τινά την τρέχουσα σκοτεινή στιγμή των καιρών μας.» 

Το έργο αποτελεί έναν στοχασμό πάνω στην πολυετή ιστορία θανάτων στη Μεσόγειο Θάλασσα. H νευρική φωνή του Άλαν Μπίσοπ (από τους Sun City Girls) προσθέτει μια άλλη διάσταση στο εσχατολογικό σενάριο για τον σημερινό κόσμο. 

Συντελεστές
 

• Σύλληψη & Σκηνοθεσία: Raed Yassin 
• Μουσική & Στίχοι: Alan Bishop 
• Σκηνικά: Hussein Baydoun
• Σχεδιασμός Φωτισμών: Charlie Astrom
• Μετάφραση στίχων: Λένια Ζαφειροπούλου
• Τεχνική Επίβλεψη: Βασίλης Σάλτας
• Σχεδιασμός Παραγωγής: Κωνσταντίνος Σακκάς 
• Βοηθός Σκηνοθέτη: Raisa Hagiu
• Βοηθός Εκτέλεσης Παραγωγής: Αγγέλικα Σταυροπούλου
• Τρισδιάστατα Μοντέλα & Κατασκευή Κτιρίων: Γιώργος Λουκρέζης
• Κατασκευή & Εγκατάσταση Σκηνικών: Παναγιώτης Λαζαρίδης 
• Ηλεκτρολογικός Εξοπλισμός & Εγκατάσταση Φωτιστικών: Νίκος Παπαθανάσης
• Διεύθυνση Παραγωγής: Delta Pi
• Παραγωγή: Στέγη Ιδρύματος Ωνάση

Μουσική / Συντελεστές

• Adham Zidan: πιάνο, όργανο, τσέμπαλο, κλαβινέτο, φωνητικά
• Alan Bishop: φωνή, ακουστική κιθάρα, ηλεκτρικό μπάσο, άλτο σαξόφωνο 
• Amelie Legrand: τσέλο
• Aya Hemeda: φωνή, κρουστά
• Cherif El Masri: ηλεκτρική κιθάρα, φωνητικά
• Eyvind Kang: βιόλα
• Jessika Kenney: φωνή
• Morgan Mikkelsen: ντραμς
• Nadah El Shazley: φωνή
• Mark Gergis: mastering
• Παραγωγή: Alan Bishop & Adham Zidan

Πρόσθετες πληροφορίες:

Όλη η μουσική, οι στίχοι και τα κείμενα των αφηγήσεων είναι του Alan Bishop (2019).
Οι ηχογραφήσεις και η ηχοληψία έγιναν από τον Adham Zidan στο Κάιρο, τον Δεκέμβριο του 2019 και τον Ιανουάριο του 2020.
Τα ζώα της παράστασης ταριχεύθηκαν μετά τον φυσικό θάνατό τους.
Η παράσταση είναι στα αγγλικά.

Raed Yassin

Ο Ράεντ Γιασίν (γενν. 1979, Βηρυτό Λιβάνου) ζει και εργάζεται στη Βηρυτό και το Βερολίνο. Αποφοίτησε από το Θεατρικό Τμήμα του Ινστιτούτου Καλών Τεχνών της Βηρυτού το 2003 και το 2015 έλαβε μια ερευνητική υποτροφία από την Akademie der Künste der Welt της Κολονίας. Από τους οργανωτές του Irtijal Festival –φεστιβάλ πειραματικής σύγχρονης μουσικής στη Βηρυτό–, ο Γιασίν έχει κυκλοφορήσει επίσης αρκετά μουσικά άλμπουμ, ενώ το 2009 ίδρυσε την εταιρεία παραγωγής Annihaya. Το έργο του, ως εικαστικού καλλιτέχνη και μουσικού, πηγάζει από μια εξέταση των προσωπικών του αφηγήσεων και της θέσης τους στη συλλογική ιστορία, μέσα από τον φακό της καταναλωτικής κουλτούρας και της μαζικής παραγωγής. 

Έχει παρουσιάσει εκθέσεις και περφόρμανς του σε αναρίθμητα μουσεία, φεστιβάλ και καλλιτεχνικές αίθουσες, ανάμεσά τους στα: Borderline Festival (Στέγη, Αθήνα, 2019), MaerzMusik (Βερολίνο, 2018), Nottingham Contemporary (Νότιγχαμ, 2017), Solomon R. Guggenheim Museum (Νέα Υόρκη, 2016), Leighton House Museum (Λονδίνο, 2015), Akademie der Künste der Welt (Κολονία, 2015), Kunsthalle (Βιέννη, 2015), Stedelijk Museum (Άμστερνταμ, 2014), ICA (Λονδίνο, 2014), Gwangju Museum of Art (Νότια Κορέα, 2014), Castello di Rivoli (Τορίνο, 2014), Fondation Boghossian – Villa Empain (Βρυξέλλες, 2013), Mori Art Museum (Τόκιο, 2012), New Museum (Νέα Υόρκη, 2012), Sharjah Biennial 9 & 10 (Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, 2009 & 2011), Centre Georges Pompidou (Παρίσι, 2011) και Delfina Foundation (Λονδίνο, residency 2010-11 & 2014). Ο Γιασίν έχει λάβει επίσης διάφορες υποτροφίες και τιμητικές διακρίσεις: Sharjah Art Foundation Project Fund (2014), Abraaj Group Art Prize (2012), Fidus Prize (2009), AFAC grant for production (2010-2018), YATF grant for production (2008 & 2012) και Cultural Resource grant for production (2008). Εκπροσωπείται από την Kalfayan Galleries (Αθήνα), την γκαλερί Isabelle van den Eynde (Ντουμπάι) και τη Marfa’ projects (Βηρυτός). 

Alan Bishop

Ο Άλαν Μπίσοπ (γνωστός και με το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο Alvarius B.) είναι ιδρυτικό μέλος του πειραματικού και πρωτοποριακού συγκροτήματος Sun City Girls, από το Σιάτλ των ΗΠΑ, οι οποίοι διέγραψαν μια πορεία 27 ετών με περισσότερες από πενήντα δισκογραφικές κυκλοφορίες. Η δουλειά του στους Sun City Girls, από κοινού με τον αδελφό του, Richard Bishop, και τον Charles Gocher, επαρκεί από μόνη της ως απόδειξη για την ατρόμητη εξερεύνησή του στις εσχατιές του αυτοσχεδιασμού και της σύνθεσης. Ο Μπίσοπ, ωστόσο, και μέσω της καλλιτεχνικής περσόνας του Alvarius B., έχει γράψει εκατοντάδες δικά του πρωτότυπα φολκ τραγούδια, σε ένα πρωτόγονο, «απόκοσμο» ύφος, το οποίο είναι εξαιρετικά μοναδικό. Αλλά και ως ερμηνευτής της δουλειάς άλλων καλλιτεχνών, έχει ένα ρεπερτόριο που περιλαμβάνει εκατοντάδες διασκευές τραγουδιών, από τα πιο δυσεύρετα έως τα πιο γνωστά. Όλος αυτός ο όγκος έργου θεμελιώνεται πάνω στην εμμονική αγάπη του για το ιδίωμα των τραγουδοποιών, τη λαϊκή μουσική πέρα και πάνω από σύνορα και τα σάουντρακ του ιταλικού κινηματογράφου, καθώς και στην εξαιρετική του αίσθηση του χιούμορ. Τα τελευταία εννιά χρόνια, ο Μπίσοπ ζει ως επί το πλείστον στο Κάιρο, συνθέτοντας και ηχογραφώντας νέο υλικό, ως Alvarius B., ενώ συγχρόνως μοιράζει τον χρόνο του ανάμεσα στη νέα μπάντα που δημιούργησε στην Αίγυπτο, τους The Invisible Hands, και στη συνεργασία του με τους Sam Shalabi και Maurice Louca, στο τρίο Dwarfs of East Agouza. Η πιο πρόσφατη σόλο δισκογραφική του δουλειά κυκλοφόρησε τον περασμένο Οκτώβριο και πρόκειται για ένα τριπλό άλμπουμ-δυναμίτη, με τίτλο With a Beaker on the Burner and an Otter in the Oven.

Η Ομάδα Σημείο Μηδέν συνεχίζει την ερευνητική της εργασία πάνω στο έργο του Φραντς Κάφκα με το διήγημα “Αναφορά σε μια Ακαδημία”. 

Λίγα λόγια για το έργο

Ο κεντρικός ήρωας του διηγήματος του Φραντς Κάφκα «Αναφορά σε μια Ακαδημία» είναι ο πίθηκος Rotpeter. Μια ομάδα κυνηγών της εταιρείας Χάγκενμπεκ τον πυροβόλησε σε μια ζούγκλα της Χρυσής Ακτής, καθώς πήγαινε με την αγέλη του να πιούν νερό. Δέχτηκε δύο σφαίρες με αποτέλεσμα τον ευνουχισμό του. Κατόπιν, τον αιχμαλώτισαν, τον μετέφεραν στο πλοίο τους και τον έκλεισαν σε ένα κλουβί. Αυτός, σε κατάσταση σοκ, έχοντας χάσει τη μνήμη της ως τώρα ζωής του, πάσχισε να διαφύγει. Τότε άρχισε να παρατηρεί αυτούς που ήταν γύρω του, τους εξαθλιωμένους και από-ανθρωποιημένους σκλάβους/ναύτες της εταιρείας Χάγκενμπεκ και προσπάθησε να τους μιμηθεί. Οι άνθρωποι με τη σειρά τους, παίζοντας με το άγριο ζώο, άρχισαν να το βασανίζουν. Οι ναύτες έχοντας αποδεχθεί την καταπίεση που υφίστανται αυτοί οι ίδιοι, με χαρακτηριστική άνεση την ασκούσαν με τη σειρά τους σε ένα ήδη τραυματισμένο και ανήμπορο άγριο ζώο. Όταν το καράβι έφτασε στο Αμβούργο ο Rotpeter μπορούσε να διαλέξει ανάμεσα στο ζωολογικό κήπο και το βαριετέ (μουσικό θέατρο). Διάλεξε το βαριετέ. Ολοκλήρωσε την εκπαίδευσή του στην ανθρώπινη συμπεριφορά και πλέον παρουσιάζει ως περφόρμανς την ίδια τη διαδικασία του βίαιου εξανθρωπισμού του.

Σκηνοθετικό Σημείωμα: 

Η Αχερουσία Λίμνη του Σώματος και η Διονυσιακή Κρύπτη*
“ὡυτὸς δὲ Ἀίδης καὶ Διόνυσος, ὅτεῳ μαίνονται καὶ ληναΐζουσιν”
Ηράκλειτος

Στο σώμα μας υπάρχει μία κρύπτη. Βρίσκεται στον “κάτω κόσμο” του σώματος. Εκεί είναι ο Διόνυσος. Περιμένει τη λύτρωσή του. Μπροστά στην Αχερουσία Λίμνη, στην γκρίζα ζώνη της εσωτερικής εξορίας του. Αυτή είναι η περιοχή όπου γράφει ο Φραντς Κάφκα. Η Αχερουσία Λίμνη του σώματος, σε μία Νέκυϊα χωρίς τέλος. Ο πίθηκος - άνθρωπος – ηθοποιός στην “Αναφορά” αφηγείται τη διαδικασία αυτής της εσωτερικής εξορίας. Το μουσικό του θέατρο επίσης. Ο άνθρωπος που ήταν πίθηκος γίνεται ηθοποιός για να μπορεί να εκφράζει το τραύμα του, για να μην πάψει ποτέ να μιλάει γι’ αυτό. Η θεατρική και μουσικότροπη έκφραση του τραύματος αποτελεί μια πρόσκαιρη λύτρωση. Το χιούμορ του είναι πάντα πένθιμο και αυτοσαρκαστικό γιατί γεννιέται από το τραύμα. Ένα υφέρπον ρεύμα τραγικότητας διαπερνά την Αναφορά του, χωρίς ποτέ να χάνεται η λάμψη της μουσικότητας και της θεατρικότητας.

Να κατέβουμε μαζί με τον Κάφκα ως την Αχερουσία Λίμνη του σώματος. Να αφηγηθούμε μαζί του την ιστορία του βίαιου εξανθρωπισμού της ζωικής ενέργειας του κάθε ανθρώπου, κατά βάση του ίδιου μας του εαυτού. Να κοιτάξουμε κατάματα την κρύπτη όπου βρίσκεται αποδιωγμένος ο Διόνυσος μέσα μας. Να τολμήσουμε να ανοίξουμε αυτή την πόρτα. Ας αναρωτηθούμε γιατί γίναμε ηθοποιοί κι εμείς οι ίδιοι. Ποιό τραύμα αφηγούμαστε; Ποια αγωνία είναι αυτή που εκφράζουμε; Η ψυχοσωματική αυτή διαδικασία μπορεί να μας οδηγήσει ως την εξέγερση του σώματος, κατάσταση κατά την οποία το σώμα παράγει την ίδια του την ελευθερία.

Σάββας Στρούμπος
*Η έννοια της κρύπτης αναπτύσσεται διεξοδικά από την Κατερίνα Μάτσα στο βιβλίο της “Το Αδύνατο Πένθος και η Κρύπτη”, Άγρα 2012

Συντελεστές παράστασης:

• Μετάφραση: Ιωάννα Μεϊτάνη
• Σκηνοθεσία: Σάββας Στρούμπος
• Σκηνική εγκατάσταση: Σπύρος Μπέτσης
• Φωτισμοί: Κώστας Μπεθάνης
• Κοστούμια: Σάββας Στρούμπος, Ρόζυ Μονάκη
• Ηχητικό τοπίο: Λεωνίδας Μαριδάκης
• Φωτογραφίες: Αντωνία Κάντα
• Ηθοποιοί: Έλλη Ιγγλίζ, Έβελυν Ασουάντ, Ρόζυ Μονάκη, Άννα Μαρκά – Μπονισέλ, Μπάμπης Αλεφάντης,  Γιάννης Γιαραμαζίδης, Ντίνος Παπαγεωργίου

Info:

Τοποθεσία: Θέατρο Άττις-Νέος Χώρος 
Ημερομηνία: Έναρξη παραστάσεων: Παρασκευή 19 Νοεμβρίου 2021, Παραστάσεις: Παρασκευή, Σάββατο στις 21.00 και Κυριακή στις 20.00. Διάρκεια: 80’

Σαν σήμερα 19 Νοεμβρίου, το 1995 o Coolio βρισκόταν για πρώτη φορά στην κορυφή του Singles Chart στην Αυστραλία και τη Γερμανία, με την παγκόσμια επιτυχία του «Gangsta's Paradise».

Το τραγούδι περιλαμβάνει ηχητικό sample και απόσπασμα στίχων από την επιτυχία του Stevie Wonder «Pastime Paradise», που κυκλοφόρησε το 1976.

Το σινγκλ, που αποτελεί συνεργασία του Coolio με τον επίσης Αμερικανό R&B τραγουδιστή Larry Sanders ή αλλιώς L.V., ηχογραφήθηκε για τις ανάγκες του soundtrack της blockbuster ταινίας του 1995 «Dangerous Minds», με πρωταγωνίστρια την ηθοποιό Michelle Pfeiffer.

Για την επιτυχία του ο Coolio απέσπασε ένα βραβείο Γκράμι στην κατηγορία Best Rap Solo Performance, καθώς και δυο MTV Video Music Awards αλλά και ένα Billboard Music Award.

Οι πωλήσεις του σινγκλ ξεπέρασαν τα πέντε εκατομμύρια αντίτυπα στις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Μεγάλη Βρετανία, τη Γερμανία και άλλες χώρες.