Σμαράγδια για το κομψό και επιτηδευμένο Παρίσι, ρουμπίνια για τη δραστήρια και  μοντέρνα Νέα Υόρκη, διαμάντια για την αυτοκρατορική Αγία Πετρούπολη. Τρεις απαστράπτουσες σκηνές και τρεις σπουδαίοι συνθέτες αναδεικνύουν το στιλ τριών χορευτικών σχολών που καθόρισαν το στίγμα του Ζωρζ Μπαλανσίν στο χώρο του μοντέρνου μπαλέτου. Ο Μπαλανσίν εμπνεύστηκε αυτό το λαμπερό τρίπτυχο αφού επισκέφθηκε το διάσημο κοσμηματοπωλείο των Van Cleef & Arpels στην Πέμπτη Λεωφόρο της Νέας Υόρκης. Η παράσταση αποτίει φόρο τιμής στις πόλεις και στις χορευτικές σχολές του Παρισιού, της Νέας Υόρκης και της Αγίας Πετρούπολης, οι οποίες επηρέασαν στο μέγιστο την καριέρα τoυ λατρεμένου χορογράφου. 

Η γοητευτική τρίπρακτη χορογραφία “Jewels” παρουσιάζεται από τα μπαλέτα Μπολσόι σε μαγνητοσκοπημένη μετάδοση αυτή την Κυριακή, 27 Φεβρουαρίου, στις 17:00 στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.

Συντελεστές:

• Χορογραφία: George Balanchine
• Μουσική: Gabriel Fauré, Igor Stravinsky, Piotr Ilyich Tchaikovsky
• Χορεύουν οι  Κορυφαίοι/ες, οι Σολίστ και το Corps de Ballet των Μπολσόι

Οι Δημοτικές Βιβλιοθήκες Νίκαιας και Ρέντη διοργανώνουν παιδική εκδήλωση με αφορμή το έθιμο της Καθαράς Δευτέρας. Σκοπός της δράσης είναι η ιστορική, λαογραφική, πολιτισμική και εικαστική προσέγγιση του χαρταετού. Περιλαμβάνει παιχνίδι ανακάλυψης της ιστορίας του χαρταετού ανά τους αιώνες αλλά και ανά τις ηπείρους. Με κατάληξη τον ελλαδικό χώρο θα πραγματοποιηθεί εργαστήρι κατασκευής χαρταετού.

Πρόσθετες πληροφορίες

• Βιβλιοθήκη Νίκαιας - Πέμπτη 3/3/2022 5:30 – 7:00 το απόγευμα
• Βιβλιοθήκη Αγ.Ι. Ρέντη - Σάββατο 5/3/2022 11:00 – 1:00 το πρωί
• Οι εκδηλώσεις απευθύνονται σε παιδιά ηλικίας 9-11 ετών
• Δηλώσεις συμμετοχής δωρεάν με προεγγραφή τηλεφωνικά στο 2104936680
• Απαραίτητη η επίδειξη αυτοδιαγνωστικού ελέγχου (self-test) κατά την είσοδό

Η σκηνοθέτιδα Danielle Arbid αφήνει τα σώματα να μιλήσουν σε αυτή την προκλητική μεταφορά στη μεγάλη οθόνη του εκρηκτικού best-seller της Annie Ernaux, μιας ερωτικής σπουδής πάνω στη σεξουαλική εμμονή. Η ταινία χρωστά την επιτυχία της στη χημεία των δύο πρωταγωνιστών της, του ρώσου σούπερσταρ του χορού, Sergei Polunin και της ευαίσθητης γαλλο-ελβετίδας πρωταγωνίστριας, Laetitia Dosch. H παγκόσμια πρεμιέρα της ταινίας πραγματοποιήθηκε στο Φεστιβάλ Καννών, ενώ παρουσιάστηκε και στα φεστιβάλ του Τορόντο και Σαν Σεμπαστιάν.

Λίγα λόγια για την ταινία

Λιτό και φλογερό μανιφέστο για το δικαίωμα της γυναίκας στον έρωτα, στην όσο πιο συνειδητή απόλαυση ενός άλλου κορμιού. Μια χωριμένη μητέρα βρίσκει τον εαυτό της σε μια εθιστική ερωτική σχέση με έναν Ρώσο διπλομάτη, με τον οποίο δεν έχει κανένα κοινό. Ο ήρωας είναι ένας γοητευτικός ξένος. Η ζωή συγκεντρώνεται στο πρόσωπο αυτού του άντρα. Έρχεται η μέρα που αυτός φεύγει για πάντα από τη Γαλλία. «Στην αρχή, όταν ξυπνούσα, μου ήταν αδιάφορο αν θα ζούσα ή αν θα πέθαινα. Όλο μου το σώμα πονούσε από τη στέρηση», έρχεται να εξομολογηθεί η ηρωίδα της ταινίας. 

Πληροφορίες για την ταινία:

• Σενάριο: Danielle Arbid, Annie Ernaux (novel)
• Σκηνοθεσία: Danielle Arbid
• Παίζουν: Laetitia Dosch, Sergei Polunin
• Έτος: 2020
• ΑΚΑ: Simple Passion
• Διάρκεια: 99′
• Χώρα: Γαλλία
• Γλώσσα: Γαλλικά 
   

Επίσημες Συμμετοχές σε Φεστιβάλ  
Eπίσημη Συμμετοχή– Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Καννών 
Επίσημη Συμμετοχή –  Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Τορόντο 
Επίσημη Συμμετοχή –  Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Σαν Σεμπαστιάν 

Οι μαθητές όλων των βαθμίδων, εμβολιασμένοι και μη, καθώς και οι εμβολιασμένοι εκπαιδευτικοί, μπορούν να προμηθεύονται από σήμερα, Πέμπτη 24 Φεβρουαρίου, έως και Τετάρτη 2 Μαρτίου, πέντε (5) δωρεάν αυτοδιαγνωστικά (self) τεστ από τα φαρμακεία, προκειμένου να καλύψουν τις ανάγκες ελέγχου των ημερών από 1 Μαρτίου έως και  15 Μαρτίου 2022.

Σε σχετική ανακοίνωσή του το υπουργείο Παιδείας, υπενθυμίζει ότι:

• Ο προσυμπτωματικός διαγνωστικός έλεγχος για τον νέο κορωνοϊό μέσω αυτοδιαγνωστικής δοκιμασίας (self test) είναι υποχρεωτικός για όλους τους μαθητές και τις μαθήτριες, εμβολιασμένους και μη, καθώς και για τους εμβολιασμένους εκπαιδευτικούς.
• Βεβαίωση αρνητικού self test οφείλουν να φέρουν όλοι οι μαθητές από 4 έως 18 ετών καθώς και οι εμβολιασμένοι εκπαιδευτικοί.
• Οι γονείς/κηδεμόνες των μαθητών/τριών που φοιτούν σε δημόσιες σχολικές μονάδες και οι εμβολιασμένοι εκπαιδευτικοί που απασχολούνται σε αυτές καταχωρίζουν τη δήλωση και το αποτέλεσμα στην πλατφόρμα edupass.gov.gr, από την οποία εκδίδεται και η Σχολική Κάρτα για COVID-19.
• Η δωρεάν διάθεση self test από τα φαρμακεία γίνεται μόνο κατά τις εργάσιμες μέρες και ώρες, ώστε κατά τις διημερεύσεις και διανυκτερεύσεις να μπορούν να εξυπηρετούν έκτακτες ανάγκες.
• Οι γονείς/κηδεμόνες των μαθητών/τριών που φοιτούν σε ιδιωτικές σχολικές μονάδες και οι εμβολιασμένοι εκπαιδευτικοί που απασχολούνται σε αυτές εξακολουθούν να δηλώνουν το αποτέλεσμα των self test στην πλατφόρμα self-testing.gov.gr και να εκδίδουν την Σχολική Κάρτα για COVID-19.

Σαν σήμερα 24 Φεβρουαρίου, το 1997 οι Spice Girls βραβεύτηκαν στην 17η τελετή απονομής των ετήσιων Brit Awards, στην κατηγορία best single για την επιτυχία τους ''Wannabe''.

Στην επίσημη τελετή που πραγματοποιήθηκε στο Earls Court Exhibition Centre στο Λονδίνο, οι Manic Street Preachers βραβεύτηκαν επίσης ως το καλύτερο συγκρότημα της χρονιάς, ενώ οι Prodigy ήταν το ''καλύτερο βρετανικό dance act'' αλλά και ο George Michael βραβεύτηκε ως o καλύτερος άνδρας καλλιτέχνης.

Στην ίδια βραδιά αξιολόγησης των σημαντικότερων εκπρόσωπων της ποπ μουσικής στο Ηνωμένο Βασίλειο, ο Robert Miles διακρίθηκε ως ο καλύτερος πρωτοεμφανιζόμενος καλλιτέχνης και οι Bee Gees έλαβαν ένα ακόμα τιμητικό βραβείο για τη συνολική προσφορά τους στη μουσική βιομηχανία.

Εκατό χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή και τη δημιουργία της πόλης, με αφετηρία τη μεγάλη ανάπλαση της Κεντρικής Πλατείας, η Καισαριανή μπαίνει σε νέα εποχή. Ο Δήμος Καισαριανής παρουσίασε τη μελέτη της ανάπλασης της Κεντρικής Πλατείας, ενοποιώντας αρχιτεκτονικά την Πλατεία Παναγιώτη Μακρή με την Πλατεία Κοιμήσεως Θεοτόκου.  Σε μια χρονιά ορόσημο για τη σύγχρονη Ελληνική ιστορία, η Καισαριανή αναδεικνύει το ρόλο της σε αυτήν με μια σειρά από έργα πνοής που προβάλλουν την ιστορία, την πολιτισμική της κληρονομιά, την περιβαλλοντική και τουριστική της σημασία, την παρουσία της στο γαστρονομικό χάρτη της Αθήνας. 

Τη μελέτη εκπόνησε ο Ομότιμος Καθηγητής του Μετσόβιου Πολυτεχνείου Αθηνών, Κωνσταντίνος Μωραΐτης, ο οποίος συνεργάστηκε στενά με την Τεχνική Υπηρεσία του Δήμου. «Ο δημόσιος χώρος της πόλης είναι ο κατεξοχήν πολιτιστικός και πολιτικός χώρος, ειδικά σε περιοχές όπως η Καισαριανή. Η Καισαριανή δεν είναι μια τυχαία πόλη στην Ελληνική επικράτεια. Ενδεχομένως δεν είναι τυχαία πόλη στον Ευρωπαϊκό και Παγκόσμιο χώρο. Είναι ένας εμβληματικός τόπος και πρέπει να αναδειχθεί και να προβληθεί ως τέτοιος» δήλωσε ο καθηγητής στην επίσημη παρουσίαση της μελέτης ενώπιον του Δημοτικού Συμβουλίου. 

Εμπνευστής της ανάπλασης είναι ο Δήμαρχος Καισαριανής, Χρήστος Βοσκόπουλος, ο οποίος με την επιστημονική του ιδιότητα παρακολούθησε όλα τα στάδια της μελέτης.Ο Δήμαρχος στην εισήγησή του αναφέρθηκε στο όραμά του για την ανάπλαση: «Οραματιστήκαμε την ανάπλαση της Πλατείας της Καισαριανής με άμεση αναφορά στην καταγωγή μας, η οποία εκφράστηκε σχεδιαστικά με τη διαμόρφωση του δαπέδου σε χάρτη των παραλίων. Η ανάπλαση αυτή συμπίπτει χρονικά με τη μεγάλη επέτειο των 100 χρόνων από τη Μικρασιατική Καταστροφή και εντάσσεται στη δέσμη ενεργειών του Δήμου για να τιμήσουμε την επέτειο. Η Μικρασιατική καταγωγή μας είναι ο ένας σημαντικός άξονας της ταυτότητας της πόλης μας. Ο άλλος είναι ο ιστορικός χώρος του Σκοπευτηρίου και ο ρόλος της Καισαριανής στην Εθνική Αντίσταση κατά τη διάρκεια της Κατοχής. Αυτά τα δύο ταυτοτικά χαρακτηριστικά συγκροτούν τη φυσιογνωμία της πόλης μας». 

Τα βασικά χαρακτηριστικά της μελέτης:

• Πεζοδρομούνται οι δρόμοι κάθετα και οριζόντια της πλατείας, καθώς και η Λεωφόρος Εθνικής Αντιστάσεως, με στόχο αφενός την ενοποίηση των χώρων, αφετέρου τη μείωση της ταχύτητας των διερχόμενων αυτοκινήτων.
• Απομακρύνονται τα τραπεζοκαθίσματα από τις προσόψεις των κτιρίων της πλατείας με στόχο την ανάδειξή τους, καθώς τα κτίρια της πλατείας είναι διατηρητέα και έχουν πολιτισμική και ιστορική σημασία.
• Στο δάπεδο της Πλατείας Παναγιώτη Μακρή θα εμφανίζεται σχέδιο με τα παράλια της Μικράς Ασίας και στο δάπεδο της Πλατείας Κοιμήσεως της Θεοτόκου σχέδιο με τα παράλια της Προποντίδας. Ο φωτισμός του εδάφους θα είναι τοποθετημένος έτσι ώστε να σηματοδοτεί τις πόλεις και τα χωριά προέλευσης των Μικρασιατών προσφύγων.
• Στα σημεία φωτισμού θα υπάρχει μεταλλική πλακέτα που θα φέρει ένα QR code, μέσω του οποίου ο επισκέπτης θα μπορεί να διαβάσει στο κινητό ή το tablet πληροφορίες για την πόλη, να μάθει μια ιστορία σχετικά με αυτήν, να ακούσει μουσική της από της κάθε περιοχή και να δει φωτογραφίες.
• Το μνημείο της Εθνική Αντίστασης μεταφέρεται στην Πλατεία Κοιμήσεως της Θεοτόκου σε υπερυψωμένη θέση, με στόχο να αναβαθμιστεί και να αναδειχθεί με φόντο τον ναό.
• Ο ναός της Κοιμήσεως Θεοτόκου αποκτά περίβολο και ράμπα που θα επιτρέπει την είσοδο σε άτομα με δυσκολία στην κίνηση (αμαξίδια, παιδικά καρότσια, βοηθήματα κίνησης κ.α.). 
• Τα στέγαστρα των καταστημάτων όπως και οι ειδικά διαμορφωμένοι χώροι που θα στεγάσουν τα περίπτερα φέρουν ομοιογενή αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά. Ο διάκοσμος των σχεδίων προέρχεται από Μικρασιατικά κεντήματα. 
• Η φύτευση της πλατείας είναι επίσης άμεσα συνδεδεμένη με τη χλωρίδα των παραλίων. Τα δέντρα και τα φυτά έχουν επιλεγεί από τους τόπους προέλευσης των Μικρασιατών προσφύγων.

Πατριαρχία, Μητριαρχία, #ΜeΤoo, 50/50, Cancel Culture και Ελληνικό Σινεμά. Το πενθήμερο κινηματογραφικό αφιέρωμα στη Μικρή Σκηνή της Στέγης ανοίγει τη συζήτηση γύρω από το αποτύπωμα μιας ολόκληρης εποχής. Μια συνεργασία της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου και της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση, στο πλαίσιο της δράσης «Σινεμά, Ανοιχτό».

Πώς αποτύπωσε το ελληνικό σινεμά εποχές που πέρασαν (πέρασαν;); Πώς προφήτεψε μια εποχή που αλλάζει (αλλάζει;); Πώς διαπραγματεύτηκε το ελληνικό σινεμά όρους και έννοιες που προκαλούν δυναμικές αλλαγές στη δημόσια σφαίρα και επαναπροσδιορίζουν χρόνια παγιωμένες αντιλήψεις; Το «Σινεμά, Ανοιχτό», η κοινή σειρά δράσεων της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου και της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση, συνεχίζεται για δεύτερη χρονιά, παρουσιάζοντας φέτος το πενθήμερο κινηματογραφικό αφιέρωμα «Ζέτα, Φλωρέττα, Νίκη».

Οι τρεις ηθοποιοί της ταινίας «Αμόκ», η Ζέτα Αποστόλου, η Φλωρέττα Ζάννα και η Νίκη Τριανταφυλλίδη, που στην εποχή της κυκλοφορίας της ταινίας και αργότερα δέχτηκαν επικριτικά σχόλια και βολές κατά της αξιοπρέπειάς τους για τη συμμετοχή τους, έδωσαν τα ονόματά τους στον τίτλο του αφιερώματος – μια ελάχιστη πράξη δημόσιας επανόρθωσης, αγάπης και ρήξης με κάθε τύπο slut-shaming.

Στο αφιέρωμα προβάλλονται 14 εμβληματικές, δημοφιλείς αλλά και δυσεύρετες ταινίες από την πλούσια κληρονομιά του ελληνικού σινεμά μέχρι το 2009. Πρόκειται για ταινίες που συνδιαλέγονται με τις θεματικές του φύλου και αποτυπώνουν εκδοχές της βίας που στηλιτεύτηκαν και εκτέθηκαν στο άπλετο φως από το κίνημα #metoo, ταινίες που συναντούν μορφές πατριαρχίας αλλά και μητριαρχίας, αλλόκοτες, επώδυνες, άγριες και, σε κάποιες περιπτώσεις, αστείες, ταινίες που όχι μόνο ρωτούν για το Cancel Culture, αλλά και φωτίζουν το ζήτημα του 50/50, δηλαδή της υποεκπροσώπησης των γυναικών στον κινηματογράφο. Οι προβολές συνδέουν το τότε με το τώρα και ανοίγουν τη συζήτηση πάνω στα κρίσιμα και επίκαιρα ζητήματα της εποχής.

Τα πολλαπλά πρόσωπα μιας γυναίκας λίγο πριν από τον θάνατό της, στον «Τόπο» της Αντουανέττας Αγγελίδη (1985). Άντρες και γυναίκες της διπλανής πόρτας, παγιδευμένοι και παγιδευμένες, στην «Παραγγελιά» του Παύλου Τάσιου (1980). Το χρήμα, η οικογένεια και οι κοινωνικές τάξεις ασκούν βία πάνω σε ένα πρόσωπο, στην «Τιμή της Αγάπης» της Τώνιας Μαρκετάκη (1984). Ο έρωτας, ο θάνατος και το μαύρο χιούμορ, στο «Singapore Sling» (1990), την απόλυτη ταινία-σκάνδαλο του Νίκου Νικολαΐδη. Το πορτρέτο μιας τρανς γυναίκας, σαράντα χρόνια πριν από την αναγνώριση ταυτότητας φύλου, στην «Μπέττυ» του Δημήτρη Σταύρακα (1979). Μια οικογένεια που πελαγοδρομεί εύθυμα και παράλογα, εκτρέποντας, επικυρώνοντας και ανατρέποντας εκ νέου περιρρέουσες ηθικολογικές και στερεοτυπικές αντιλήψεις, στην ταινία «Μια Τρελλή Τρελλή Οικογένεια» του Ντίνου Δημόπουλου (1965). O έρωτας ως αντίδραση σε έναν κόσμο σε αγκύλωση, στην «Ευδοκία» του Αλέξη Δαμιανού (1971). Ένας πατέρας αφέντης των παιδιών του στήνει θανάσιμες παγίδες, στην ταινία «Προσοχή Κίνδυνος!» του Γιώργου Σταμπουλόπουλου (1983). Η ελληνική μικροαστική οικογένεια έτοιμη να πάρει φωτιά, στο «Σπιρτόκουτο» του Γιάννη Οικονομίδη (2003). Ασυνήθιστα υψηλή ένταση στην απεικόνιση του φύλου και των ρόλων μέσα σε μια μεγαλοαστική οικογένεια, στις «Απουσίες» του Γιώργου Κατακουζηνού (1987). Δύο αδελφές αντιμέτωπες με τα πάθη και τη μοναξιά τους, στην ταινία «Οι Δρόμοι της Αγάπης είναι Νυχτερινοί» της Φρίντας Λιάππα (1981), μιας από τις σημαντικότερες σκηνοθέτριες της δεκαετίας του '80, που λίγα χρόνια αργότερα, είδε όλη της την πορεία να ακυρώνεται από τον κίτρινο βαρβαρισμό των τηλεοπτικών παραθύρων. Μια πράκτορας ενάντια στους κανόνες, στη «Διαρκή Αναχώρηση της Πέτρα Γκόινγκ» της Αθηνάς Ραχήλ Τσαγγάρη (2000). Μια σχέση ανοιχτή σε πολλαπλές ερμηνείες και μια απεικόνιση της δεκαετίας του ’80, που συνδιαλέγεται δυναμικά με το σήμερα, στον «Μελισσοκόμο» του Θόδωρου Αγγελόπουλου (1986). Τρόμος, σεξουαλική βία, άγριοι ήρωες και άγριες ηρωίδες κάτω από τον καυτό ήλιο, στο «Αμόκ» του Ντίνου Δημόπουλου (1963).

Τις ταινίες προλογίζουν δημιουργοί των ταινιών και κινηματογραφιστές, κριτικοί κινηματογράφου και δημοσιογράφοι. Παράλληλα με τις ταινίες, κατά την είσοδο των θεατών στη ΣΤΕΓΗ, προβάλλονται στις οθόνες του φουαγέ θραύσματα από ταινίες που συμμετείχαν στα Βραβεία Ίρις, από το 2009 μέχρι σήμερα: σκηνές, πλάνα, κομμάτια διαλόγου και εικόνας σύγχρονων φωνών του ελληνικού σινεμά, που καθρεφτίζουν, συμπληρώνουν ή ανατρέπουν τις ταινίες που θα προβάλλονται στη Μικρή Σκηνή και τις θεματικές του αφιερώματος, συνδιαλέγονται μαζί τους σε έναν ζωντανό διάλογο ή εμπνέονται από τις ίδιες. Μπορείτε να δείτε αναλυτικά το πρόγραμμα εδώ. 

Οι Αθηναίες και οι Αθηναίοι αποδεικνύονται οι μεγαλύτεροι σύμμαχοι του Δήμου στο στρατηγικό σχέδιο ανακύκλωσης και επαναχρησιμοποίησης των ειδών ένδυσης και υπόδησης που συγκεντρώνονται στους κόκκινους κάδους της πρωτεύουσας. Ισχυρή απόδειξη αποτελούν οι αριθμοί που καταγράφηκαν μέσα στη διετία της πανδημίας.

Συγκεκριμένα, το 2021 περισσότεροι από 536 τόνοι ρούχων και παπουτσιών τοποθετήθηκαν στους 250 ειδικούς αυτούς κάδους που βρίσκονται και στις επτά δημοτικές κοινότητες της Αθήνας, αριθμός που ξεπερνά κατά 158% την ποσότητα των αντίστοιχων ειδών που συγκεντρώθηκαν την προηγούμενη χρονιά (2020).  Από τα είδη αυτά, οι κοινωνικές υπηρεσίες του Δήμου Αθηναίων αξιοποίησαν και πρόσφεραν περισσότερους από 4 τόνους ρούχων σε άτομα και οικογένειες που έχουν ανάγκη, ενώ φέτος εξαιτίας της ακόμη μεγαλύτερης ανταπόκρισης αναμένεται να διανεμηθούν επιπλέον 7 τόνοι ρούχων (συνολικά 11), σε εξαιρετική κατάσταση.

«Οι δημότες, εν μέσω πανδημίας, απέδειξαν ότι η ανακύκλωση καθιερώνεται πλέον στη συνείδησή τους και γίνεται μέρος της κουλτούρας τους. Το πρόγραμμα του Δήμου για την ανακύκλωση αποτελεί, εκτός των άλλων, δομικό στοιχείο του πολιτισμού της καθημερινότητας. Είμαστε χαρούμενοι για το γεγονός ότι οι Αθηναίοι ανταποκρίνονται σε αυτό το εγχείρημα με εντυπωσιακό τρόπο και για έναν επιπλέον λόγο: Διότι έχει και μια σημαντική κοινωνική διάσταση, καθώς στηρίζει με ουσιαστικό τρόπο ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού της Αθήνας, συνδυάζοντας μία πρωτοβουλία βιωσιμότητας με μία πράξη κοινωνικού χαρακτήρα», τονίζει σε δήλωσή του ο Δήμαρχος Αθηναίων, Κώστας Μπακογιάννης.

Τι συγκεντρώνεται μέσα στους κόκκινους κάδους

• Στα «κόκκινα» σημεία, τα οποία βρίσκονται σε κεντρικά σημεία της πόλης, οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να τοποθετούν:
• Καθαρά ρούχα (ανδρικά, γυναικεία και παιδικά)
• Παπούτσια σε ζευγάρια (ανδρικά, γυναικεία και παιδικά)
• Λευκά είδη (μαξιλάρια, σεντόνια, παπλωματοθήκες κλπ.)
• Αξεσουάρ (ζώνες, τσάντες κλπ.)

Σημειώνεται ότι με την ανακύκλωση μειώνεται σημαντικά το ποσοστό των ρούχων που καταλήγει στα απορρίμματα, καθώς ακόμη κι αυτά που είναι ακατάλληλα για επαναχρησιμοποίηση, ανακυκλώνονται προκειμένου να δημιουργηθούν υφάσματα για καθαρισμό ή αξιοποιούνται για να δημιουργηθούν φόρμες εργασίας, υλικό για ηχομόνωση και θερμομόνωση, γέμιση για τα καθίσματα των αυτοκινήτων κ.ά.

Αλήθεια, ο Γαλαξίας έχει κάποια σχέση με το γάλα; Ποια αστέρια διακρίνουμε τη νύχτα με γυμνό μάτι; Ένας πύραυλος πόσο ψηλά μπορεί να εκτοξευθεί; Τι δουλειά έχει ένας κομήτης μέσα στο παλιό εργοστάσιο φωταερίου; Έρχεται η πιο «γαλαξιακή» νυχτερινή εμπειρία στο Βιομηχανικό Μουσείο Φωταερίου της Τεχνόπολης Δήμου Αθηναίων! Με έμπνευση τη μαγεία του σύμπαντος και τα μυστικά του γαλαξία, η ομάδα του μουσείου διοργανώνει το Σάββατο 26 Φεβρουαρίου 2022 «Μια Νύχτα στο Μουσείο», με συναρπαστικές δραστηριότητες για οικογένειες με παιδιά 7-11 ετών. Από τις 17.00 έως τις 22.00, μικροί και μεγάλοι θα ζήσουν μία διασκεδαστική και άκρως διαστημική εμπειρία μέσα στο βιομηχανικό μνημείο που έδωσε φως και ενέργεια στην πόλη της Αθήνας για περισσότερο από 130 χρόνια!

Στην καρδιά της φετινής αποκριάς, έρχεται μια βραδιά γεμάτη αστέρες, πλανήτες, κομήτες, νεφελώματα και πολλά εξωγήινα μυστικά! Τα παιδιά μεταμφιέζονται σε κάτι «διαστημικό» και πάνε στο μουσείο. Εκεί, τους περιμένει μία φοβερή εμπειρία εκτόξευσης! Σε συνεργασία με ειδικούς επιστήμονες από το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών, μικροί και μεγάλοι ανακαλύπτουν το ηλιακό σύστημα, τους πλανήτες και τα αστέρια. Κατασκευάζουν τον δικό τους πύραυλο και τον εκτοξεύουν στην αυλή της Τεχνόπολης. 

Τη σκυτάλη παίρνει η εικαστική δημιουργία σε ένα από τα κτίρια του παλιού εργοστασίου φωταερίου. Με έμπνευση τον απέραντο ουρανό της Αθήνας, μικροί και μεγάλοι χρησιμοποιούν τα πιο «διαστημικά» και φωσφορίζοντα υλικά για να δημιουργήσουν ένα μικρό κομμάτι του σύμπαντος για το δωμάτιό τους.  Ακολουθεί ένα κυνήγι θησαυρού με έμπνευση το διάστημα. Εργαλεία ένας χάρτης, ταχύτητα, παρατηρητικότητα και πολλή φαντασία! Μικροί και μεγάλοι ανακαλύπτουν γρίφους, κρυμμένες πληροφορίες και «φωτίζουν» τόσο τα μυστικά της παραγωγής του φωταερίου όσο και του ηλιακού συστήματος. Συλλέγουν μικρά θραύσματα από έναν πραγματικό κομήτη που προσγειώθηκε μέσα στο παλιό εργοστάσιο αλλά και στην έκθεση σύγχρονης τέχνης «Ειδύλλια Οδός» που φιλοξενείται στην Τεχνόπολη. H βραδιά τελειώνει με ένα διασκεδαστικό ηχητικό διαγαλαξιακό πάρτι! Μια ειδική ομάδα αστροναυτών, καλεί τους παρεβρισκόμενους να κινηθούν σε ρυθμούς ηλεκτρονικής μουσικής. 

Το πρόγραμμα σχεδιάστηκε από την ομάδα του Βιομηχανικού Μουσείου Φωταερίου σε συνεργασία με το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών και τη χορευτική ομάδα A(r)ct: Art can Act (Σχεδιασμός: Ελένη Παπαϊωάννου & Μουσική επιμέλεια: Πάνος Χουντουλίδης).