Ο Robbie Williams δεν εμφανίζεται απλώς στο Καλλιμάρμαρο. Το κατακτά. Από την πρώτη στιγμή που οι οθόνες δείχνουν το μήνυμα «Ας εξερευνήσουμε το μέλλον της διασκέδασης» και ξεκινά το AI βίντεο με τον Έλβις Πρίσλεϊ, τον Φρέντι Μέρκουρι, τον Ντέιβιντ Μπόουι και τον Τζον Λένον, γίνεται ξεκάθαρο ότι δε θα ζήσουμε μια τυπική συναυλία. Ο Ρόμπι στήνει το δικό του μανιφέστο: η τεχνολογία μπορεί να δημιουργεί εικόνες και σκιές, αλλά το αληθινό, το αναντικατάστατο είναι ο άνθρωπος. «Ο ρόλος του ανθρώπου είναι βαθιά χαραγμένος στον κόσμο και την κοινωνία μας. Το ανθρώπινο στοιχείο παραμένει αναντικατάστατο», δηλώνει, και η φωνή του γεμίζει το στάδιο σαν δήλωση ύπαρξης.
Στις 21:00 ακριβώς -Άγγλος και στην ώρα του- δίνει το σύνθημα με το Rocket. Αρχικά το κοινό είναι περισσότερο εντυπωσιασμένο παρά εκστασιασμένο. Στέκεται, κοιτά, απορροφά. Κι όμως, κομμάτι το κομμάτι, ατάκα την ατάκα, ο Ρόμπι Γουίλιαμς το δουλεύει και τελικά το καταφέρνει.«Είχα ακούσει ότι είστε πολύ δυνατοί», λέει. Με το Let Me Entertain You του το αποδεικνύουμε. Ο Britpop σταρ σηκώνει τον κόσμο όρθιο, τον βάζει να φωνάξει, να χειροκροτήσει, να αφήσει την αμηχανία. Και όσο περνά η ώρα, τόσο αυτό χτίζεται: από απλοί θεατές, γινόμαστε κομμάτι μιας βραδιάς που δεν θέλεις να τελειώσει.
«Απόψε η νύχτα είναι αφιερωμένη στη διασκέδαση. Ο κόσμος είναι σκληρός. Χρειαζόμαστε ένα μέρος για να βρισκόμαστε όλοι μαζί. Και αυτό εδώ είναι το μέρος», λέει. Και λίγο μετά: «Εσείς είστε το show. Εμείς είμαστε το show». Δεν πρόκειται για κενές ατάκες. Είναι καλέσματα. Το Καλλιμάρμαρο αρχίζει να αντιδρά, να φωνάζει πιο δυνατά, να μπαίνει στη δική του ταλάντωση.
Όλα γύρω του είναι προσεγμένα, για να συνοδεύουν άψογα αυτό το τεράστιο brand name -ενίοτε και νάρκισσο, όπως του αρέσει να λέει- που ακούει στο όνομα Ρόμπι Γουίλιαμς. Τα βίντεο και τα γραφιστικά ταιριάζουν άψογα με το κλίμα κάθε κομματιού, ενώ στιλιστικά παραδίδει masterclass. Τρία outfits-total κόκκινο, total magenta (ασορτί με τον χορηγό της βραδιάς), total λευκό – όλα με tank tops, το ένα καλύτερο από το άλλο.
Ανάμεσα στα τραγούδια δεν κάνει παύσεις. Δίνει μικρές παραστάσεις. Ο Ρόμπι ξέρει να γεμίζει τον χώρο με stand-up ρυθμό. «Ξεχάστε να φαίνεστε κουλ. Ξεχάστε να θέλετε να φαίνεστε κουλ. Συνδεθείτε. Βγάλτε έξω τις cringe σημαίες σας», λέει με εκείνο το πονηρό του βλέμμα. Και λίγο μετά πετά την ατάκα: «26 χρόνια πριν έκανα σεξ με μια φαν σε συναυλία». Στρέφεται σε έναν άντρα με μούσι στην πρώτη σειρά και προσθέτει: «Τώρα έχει μούσι». Το στάδιο ξεσπά σε γέλια- μία από τις πολλές φορές. Αυτές οι στιγμές, μαζί με την ακατάβλητη σκηνική του ενέργεια, είναι που δε σε αφήνουν να πιάσεις το κινητό σου λεπτό- και αυτό στις μέρες μας το λες και μεγάλη επιτυχία.
Κι έπειτα έρχονται οι πιο προσωπικές στιγμές. Για την Αΐντα και τα τέσσερα παιδιά του: «Δεν τους ένοιαζαν ποτέ οι συναυλίες στα στάδια. Το μόνο που τους ένοιαζε ήταν να είμαι μαζί τους». Συνεχίζει σε κλίμα συγκίνησης λέγοντας πως η μαμά του δε θυμάται καν πως τον λένε, ενώ ο μπαμπάς του πάσχει από Πάρκινσον. «Σε μια πρόσφατη συναυλία, τον πήρε ο κολλητός του φίλος- ο οποίος είναι και εδώ σήμερα- και ήρθαν να με δουν. Καθόταν στο αναπηρικό καροτσάκι του, με άκουγε και είχε το μεγαλύτερο και πιο περήφανο χαμόγελο στο πρόσωπό του. Μπαμπά, ξέρω πόσο περήφανος είσαι για εμένα» Και για την πεθερά του, που ανάμεσα σε άλλες αρρώστιες πάσχει από καρκίνο σε 4ο στάδιο, λέει, με λόγια που παγώνουν το γήπεδο: «Κάνω συναυλίες και περιμένω το τηλέφωνο να χτυπήσει για να μάθω τα δυσάρεστα. Αντ’ αυτού, μία μέρα χτυπά και μου λέει: “Ρομπ, οι γιατροί δεν βρήκαν κανένα ίχνος”». Το Καλλιμάρμαρο χειροκροτά- με την ίδια ένταση που χειροκροτά στα τραγούδια του, ίσως και μεγαλύτερη.
O Ρόμπι ξέρει πάντα πότε να σε ανεβάσει ξανά. Και το κάνει με τον πιο cult τρόπο: το Me and My Monkey, τραγούδι από το Escapology (2002). «Δεν το παίζω πουθενά αλλού σε αυτή την περιοδεία. Μόνο στην Ελλάδα. Μόνο εσείς αγαπάτε αυτό το τραγούδι. Κι εγώ σας αγαπώ που το αγαπάτε». Η στιγμή είναι συλλογική μνήμη: τότε, το 2015, στη Μαλακάσα, τώρα, το 2025, στο Καλλιμάρμαρο.
Η δεύτερη μεγάλη στιγμή είναι το Desire, το καινούργιο του τραγούδι με τη Λόρα Παουζίνι για το Μουντιάλ FIFA του 2026. «Κοίταξα όλες τις συναυλίες της περιοδείας και αποφάσισα να γυρίσω αυτό το βίντεο εδώ, στην Αθήνα, στο Καλλιμάρμαρο», λέει.
Και προς το τέλος, εκεί που η ενέργεια έχει πια χτιστεί σε κορύφωση, έρχεται το τραγούδι που ορίζει την καριέρα του: το Angels. Το γήπεδο φωτίζεται από χιλιάδες φώτα κινητών. "I’m loving angels instead" τραγουδούν όλοι, και για μια στιγμή το Καλλιμάρμαρο δεν είναι στάδιο, είναι χορωδία. Εκεί καταλαβαίνεις τι σημαίνει πραγματικά entertainer: να σε φέρνει στο σημείο να τραγουδάς με ξένους δίπλα σου σαν να τους ξέρεις και από χθες.
Πηγή Athens Voice/ φωτογραφία ΜΙΧΑΛΗΣ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ/EUROKINISSI
