"Αγαπώ το Καλοκαίρι" του Γιώργου Παπατριανταφύλλου
Kαι όμως δεν το γράφω ειρωνικά ή με δόση υπερβολής.
Ο έρωτας όμως, είναι και πρέπει να είναι αιώνιος .
“Αγαπώ σημαίνει, εγώ αγαπώ ...Tο τί κάνει ο άλλος είναι δική του δουλειά ”.
Απλά αγαπάς.
Συνήθως δεν ήταν, αλλά εγώ αισθανόμουν πολύ καλά και το επόμενο καλοκαίρι νέα αγάπη .
Η νύχτα έπεφτε, η ώρα περνούσε και τίποτα δεν μας ένοιαζε, παρά μόνο η δικαιολογία που θα λέγαμε στους δικούς μας, για να αιτιολογήσουμε την αργοπορία.
“....Εεε... χμ...εεεε... ααα....μπαμπά – μαμά, δεν θα το πιστέψετε! Εκεί που ετοιμαζόμουν να έρθω, είδαμε με τα παιδιά κάτι που έμοιαζε με ιπτάμενο δίσκο .........” και άλλες τόσο ρεαλιστικές ιστορίες.
Επιλέγαμε το υπέροχο νησί μου τόσο για τις ομορφιές του, αλλά και γιατί είχαμε λύσει το πρόβλημα του ύπνου και του φαγητού. Όποτε πήγαινα, η γιαγιά μαγείρευε σε καζάνι τέλεια φαγητό για ένα λόχο.
Κοιτάζαμε τα άστρα, γιατί ως παιδιά της πόλης μας έκανε φοβερή εντύπωση, πώς είχαμε την ευκαιρία να μπορούμε να βλέπουμε τόσα πολλά αστέρια σε έναν τόσο καθαρό ουρανό.
Και καθε φορά προσπαθούσαμε να δούμε ο κάθε ένας χωριστά όσους περισσότερους αστερισμούς.
“ Να , να η μικρή Άρκτος ....... “
“ Άσχετε! Η μεγάλη είναι , όλα στον ....... “ , όπου αναφερόμασταν στον καθηγητή μας της Φυσικής, ο οποίος μας είχε εκμυστηρευτεί, πως επί της ουσίας θα προτιμούσε να είναι αστρονόμος και όχι καθηγητής στο σχολείο. Σας παρακαλώ, μην το πείτε κάπου και χάσει τη δουλειά του ...χα χα χα
Τίποτα στη ζωή δεν είναι τυχαίο. Ούτε βέβαια, τα ονόματα.
“ ...Η μικρή άρκτος σημειώθηκε απο τον Πτολεμαίο, ενώ η μεγάλη εντοπίστηκε απο το Θαλή το Μιλήσιο ......”
“ .....Χαμήλωσε, ρε ...Η γιαγιά κοιμάται .....” .
Η γιαγιά όμως παρά το ότι ξυπνούσε, ποτέ δεν είχε πει το παραμικρό.
Όταν η μητέρα μου την ρωτούσε, αν την ενοχλούμε με αυτά, που κάνουμε, η γιαγιά τόσο γλυκά της απαντούσε:
“Παιδιά είναι , άστα να ξεσκάσουν. Κάποτε δεν θα έχουν αυτή την ευκαιρία .....”
Τη γιαγιά, ως γνήσια Σαντορινιά γιαγιά, την είχε φωτογραφήσει με την άδεια της ένας επαγγελματίας Αμερικανός φωτογράφος με φόντο τα παραδοσιακά λευκογάλαζα Σαντοριναίικα σπίτια και την είχε κάνει εξώφυλλο σε ένα μεγάλης κυκλοφορίας Αμερικανικό περιοδικό με τον τίτλο “ SANTORINI The Most Beautiful place in the World ”.
Ο Dj του πάρτυ, συμμαθητής μας έπαιζε DEPECHE MODE – STRANGE LOVE σε ένα καταπληκτικό extented version από maxi single.
Ναι, δεν έπαιζα εγώ μουσική σε όλα τα πάρτυ. Ήθελα και να διασκεδάσω. Τί το ήθελα στο συγκεκριμένο ....;
Χόρεψα μέχρι τρέλας.
Μετά θυμήθηκα το “ Αγαπώ σημαίνει, εγώ αγαπώ ...Το τi κάνει ο άλλος είναι δική του δουλειά ”.
“Το καλοκαίρι είναι για να διαβάζουμε ....” έλεγε στον αδελφό μου και σ'εμένα
Βιβλία υπέροχα, αριστουργήματα της παγκόσμιας και της Ελληνικής λογοτεχνίας.
Αν διαβάσατε προσεκτικά το άρθρο μου, δύο σημεία του είναι αυτά τα οποία θα συνδυάσω τώρα , στο τέλος.
Το βιβλίο με το οποίο ταύτισα τα καλοκαίρια μου είναι του Λουντέμη το “ Ένα παιδί Μετράει τα Άστρα” ένα υπέροχο μυθιστόρημα .