"Η Γέφυρα των Κατασκόπων" σε Α' προβολή - του Γιώργου Παπατριανταφύλλου

"H Γέφυρα των Κατασκόπων" ήταν μία απο τις πιο αναμενόμενες ταινίες της χρονιάς και όχι άδικα.

 

Την Τετάρτη στις 25 Νοεμβρίου ο Kiss 92,9 παρουσίασε στους ακροατές του την ταινία σε πρώτη προβολή.

 

Τις γέφυρες τις είχαμε, οι γόνδολες μας έλειπαν καθώς 30 λεπτά πριν από την έναρξη της πρώτης προβολής “άνοιξαν οι ουρανοί”, ξεκίνησε καταρρακτώδης βροχή  και οι περισσότεροι ακροατές που κατέφθασαν στο Odeon Starcity ήταν κυριολεκτικά μούσκεμα. Ευτυχώς τους αποζημίωσε πλήρως  ταινία.

 

Μεγαλειώδης σκηνοθεσία του μέτρ του είδους, Στήβεν Σπήλμπεργκ.

 

 

Η ατμόσφαιρα της ταινίας ρεαλιστική και ελκυστική τόσο όπου σε πολλές σκηνές συνέλαβα τον εαυτό μου, να επιθυμεί να επαναλάβει τις συνήθειες των πρωταγωνιστών.

Ευτυχώς όχι του νεαρού πιλότου μαχητικών αεροσκαφών, ο οποίος πάλεψε για τη ζωή του όταν εκτινάχθηκε από το αεροσκάφος λόγω του ότι το χτύπησαν εχθρικοί πύραυλοι.

Το αλεξίπτωτο άνοιξε την τελευταία στιγμή (και σε βάζει ο Σπήλμπεργκ να ζήσεις μαζί με τον πιλότο την αγωνία του- εντυπωσιακή σκηνή),αλλά αυτός έπεσε όχι τόσο στα μαλακά αλλά στα χέρια των εχθρών του.

 

Η συγκεκριμένη σκηνή είναι αριστουργηματική ως πρός τα εφέ και τις τεχνικές που χρησιμοποιήθηκαν.

 

 

Ο Τόμ Χάνκς "ρίχνει γέφυρες" για τη νέα υποκριτική προσωπικότητα του. Πιο ώριμος και πάντα το ίδιο καλός σε όσο δύσκολο και απαιτητικό ρόλο αναλάβει.

Στην ταινία υποδύεται έναν δικηγόρο ο οποίος έχει αναλάβει την υπεράσπιση ενός φερόμενου ως εχθρικού κατασκόπου, ο οποίος κινδυνεύει με την εσχάτη των ποινών.

 

Στον ρόλο του κατασκόπου καλλιτεχνική έκπληξη η υποκριτική του Mark Rylance ρόλο για τον οποίο δεν θα εκπλαγώ καθόλου, αν είναι υποψήφιος για όσκαρ β’ ανδρικού.

 

 

Η ταινία μας δίνει μία ανθρωποκεντρική διάσταση της αιχμαλωσίας ακόμα και ενός κατασκόπου.

Μέσα σε μία δογματική κοινωνία ο δικηγόρος του (Τόμ Χάνκς) υποστηρίζει πως παρά το ότι κατηγορείται για κατασκοπεία, δεν είπε ποτέ ψέματα, δεν ενέδωσε στις παράλογες απαιτήσεις της κυβέρνησης και υποστήριζε τη χώρα του και την αποστολή του.

Αν μία κοινωνία είναι ανθρωποκεντρική, δεν θα έπρεπε να κατανοήσει τα συναισθήματα του και να εκτιμήσει τη στάση του;

Η κάθε χώρα δεν θα ήταν υπερήφανη για έναν τέτοιο πολίτη της;

 

Και όμως ακόμα και σε μία πολιτικού υποβάθρου ταινία όπως η "Γέφυρα των Κατασκόπων", υπάρχει χιούμορ με τόση μαεστρία που σε κάνει να χαλαρώνεις σε τακτά χρονικά διαστήματα και να σκέφτεσαι ψύχραιμα, ζητήματα τα οποία απσχολούν και πάλι την παγκόσμια κοινότητα.

Γιατί τόσο τυφλό μίσος; Γιατί οι άνθρωποι δεν συνεργάζονται; Γιατί δεν επικρατεί η Αγάπη;

 

 

Η ταινία έχει μεγάλη διάρκεια μόνο στα χαρτιά, γιατί μέσα στην αίθουσα δεν θα καταλάβετε πως πέρασαν 2 ώρες και 22 λεπτά.

 

Πιστεύω πως θα συγκεντρώσει αρκετές υποψηφιότητες για Όσκαρ.

Όμως τα Όσκαρ δεν είναι η επιτυχία των ταινιών.

Η επιτυχία τους είναι να σε επηρεάζουν συναισθηματικά και να συζητάς γι' αυτές.

Και η "Γεφυρα των Κατασκόπων" πέτυχε και τα δύο.

 

Σας ευχαριστούμε, που είστε κοντά μας.

Σας ευχαριστούμε που μοιράζεστε μαζί μας τόσο όμορφες κινηματογραφικές εμπειρίες.

 

Σας ευχαριστούμε, Kissers.

 

Aκούστε το Γιώργο Παπατριανταφύλλου, καθημερινά 12:00 - 15:00 (από Δευτέρα μέχρι Παρασκευή) στον Kiss Fm 92,9.