Πιο κοντά αλλά τόσο μακριά - του Σωτήρη Ρουμελιώτη
Βλέπουμε τις ίδιες εικόνες, ακούμε τα ίδια τραγούδια, μιλάμε με τις ίδιες λέξεις, αλλά δεν καταλαβαινόμαστε πάντα.
Ίσως γιατί δεν μπαίνουμε στον κόπο, ίσως γιατί έχουμε μάθει αλλιώς, ίσως πολλά, ίσως και τίποτα.
Από την άλλη, τί πιο όμορφο και αυθόρμητο, να πεις αυτό που θέλεις μιλώντας και αφήνοντας την ενέργεια των φθόγγων να κυριεύσει την ψυχή του άλλου έστω κι αν δεν καταλάβει, έστω κι αν δεν ακούσει καλά.
Διαφέρουμε όντας ίδιοι μέσα στην αιωνιότητα του σύμπαντος, βλέποντας,ακούγοντας, δημιουργώντας τις ιδανικότερες καταστάσεις που κανονικά θα μας έφερναν κοντά, αλλά τελικά μας απομακρύνουν στο αέναο ταξίδι της ύπαρξης πιάνοντας μόνο την ανάσα , πιάνοντας μόνο τον ήχο απ' το χαμόγελο...
Μάλλον δεν καταλαβαινόμαστε πάντα...
Κάποιες φορές κοιταζόμαστε και το βλέμμα είναι κενό,
η σκέψη αλλού,
στην καθημερινή ρουτίνα,
στο ταξίδι, που δεν κάναμε για να είμαστε μαζί,
στο χαμόγελο, που δεν πήραμε,
στο καρδιοχτύπι, που αισθανθήκαμε και νομίζαμε πως κρυώσαμε..
Είναι φορές που όταν ακουμπάμε ο ένας τον άλλον, απλά δεν αισθανόμαστε...υποκρινόμαστε ζωή, γυρνάμε την πλάτη και ζούμε την παραλίγο ευτυχία μας μέσα από τα like και τα share.
Ζούμε τόσο κοντά, που θα μπορούσαμε...
Ζούμε τόσο μακριά, που μάλλον δεν μπορούμε.
Όμως υπάρχουν τραγούδια, όπως αυτό της Sade, που μας θυμίζουν πως πάντα υπάρχει ελπίδα (Siempre Hay Esperanza).
Aκούστε το Σωτήρη Ρουμελιώτη, καθημερινά 19:00 - 22:00 (από Δευτέρα μέχρι Παρασκευή) στον Kiss Fm 92,9