Υπάρχει συναυλιακό μέλλον μετά το lockdown;

Θα υπάρχουν συναυλίες ή φεστιβάλ μετά την άρση των μέτρων του lockdown; Ποιο θα είναι άραγε το μέλλον των καλλιτεχνών, των μουσικών, των τεχνικών και όλων όσων εμπλέκονται στη διοργάνωση μιας συναυλίας σε ένα εξωτερικό ή ένα κλειστό συναυλιακό χώρο;

Όπως έχουμε δει σε όλες τις χώρες της Ευρώπης, και στην Ελλάδα φυσικά όλες οι μεγάλες και μικρότερες συναυλίες και φεστιβάλ έχουν είτε αναβληθεί είτε ακυρωθεί οριστικά.

Στη Μεγάλη Βρετανία έχει ξεκινήσει μια μεγάλη συζήτηση σχετικά με το άμεσο μέλλον της ζωντανής μουσικής, που είναι και θα παραμείνει για ένα μεγάλο διάστημα αβέβαιο, αφού την προηγούμενη εβδομάδα μια ομάδα επιστημόνων ανακοίνωσε ότι οι κοινωνικοί περιορισμοί θα μπορούσαν να διατηρηθούν στη χώρα για όλο το υπόλοιπο του έτους.

Ο καθηγητής Chris Whitty, επικεφαλής ιατρικός σύμβουλος της κυβέρνησης του Ηνωμένου Βασιλείου, δήλωσε σε συνέντευξή του ότι είναι «εντελώς μη ρεαλιστικό» να περιμένουμε ότι η ζωή θα επιστρέψει στο φυσιολογικό σύντομα.

Στις ΗΠΑ, οι δήμαρχοι του Λος Άντζελες και της Νέας Υόρκης πρότειναν να μην επιστρέψουν οι δημόσιες συναυλίες μέχρι το 2021, με μια δημοσκόπηση να διαπιστώνει ότι οι περισσότεροι από τους τακτικούς θαμώνες των συναυλιών θα προτιμούσαν να περιμένουν μέχρι να βρεθεί ένα εμβόλιο παρά να αναλάβουν ένα πιθανό ρίσκο νωρίτερα. Επίσης, πολλές χώρες της Σκανδιναβίας έχουν απαγορεύσει τις μαζικές συγκεντρώσεις μέχρι τον Σεπτέμβριο, με εξαίρεση τη Σουηδία που έχει επιτρέψει τη διεξαγωγή συναυλιών με χωρητικότητα έως 40 ατόμων, με την επιβολή φυσικά κατάλληλων μέτρων κοινωνικής απόστασης.

Στην Ισπανία ανακοινώθηκε σήμερα ότι εξετάζεται η άρση της απαγόρευσης των ζωντανών μουσικών εκδηλώσεων από τον Μάιο σε μια σειρά από στάδια, με σταδιακά αυξανόμενη χωρητικότητα.

Σε κάθε περίπτωση, οι καλλιτέχνες εξετάζουν διαφορετικούς τρόπους μέσα από τους οποίους θα συνεχίσουν να επικοινωνούν και να διαθέτουν τη δουλειά τους στους απανταχού μουσικόφιλους.

Οι διοργανωτές συναυλιών, από την άλλη πλευρά, ισχυρίζονται πως έχουν ελάχιστα περιθώρια κέρδους ούτως ή άλλως. Οι περισσότεροι από τους διοργανωτές δηλώνουν ότι είναι στο επάγγελμα από αγάπη στη μουσική και όχι για την αγάπη του χρήματος, αλλά το να λειτουργούν έναν τεράστιο χώρο που θα είναι γεμάτος μόνο κατά το ήμισυ κάθε βράδυ, είναι σίγουρο ότι δεν αξίζει οικονομικά.

Ο Διευθύνων Σύμβουλος του συναυλιακού χώρου «Trust» Mark Davyd, ο οποίος ξεκίνησε την εκστρατεία «Save Our Venues» για να συγκεντρώσει χρήματα για τους μουσικούς χώρους του Ηνωμένου Βασιλείου που αντιμετωπίζουν άμεση απειλή κλεισίματος, δήλωσε πως ο κλάδος θα πράξει τα αυτονόητα ώστε να διασφαλιστεί ότι με την επιστροφή όλες οι συναυλίες και τα φεστιβάλ θα είναι όσο το δυνατόν πιο ασφαλή αλλά και οικονομικά βιώσιμα.

Μια άλλη άποψη φαίνεται να έχει ο Stacey Thomas, μάνατζερ του Lexington Club στο Λονδίνο, ο οποίος δηλώνει πως: «Το χειρότερο που μπορεί να κάνει η κυβέρνηση είναι να επιτρέψει το άνοιγμα των χώρων αλλά με την αυστηρή τήρηση αποστάσεων. Κάτι τέτοιο θα ήταν καταστροφικό όχι μόνο για εμάς, αλλά και για τα σινεμά, τα θέατρα, τα εστιατόρια και τα μπαρ. Εάν το κάνει αυτό η κυβέρνηση, τότε δεν θα μπορούμε να πληρώσουμε τους μισθούς του προσωπικού, τα ενοίκια, και δεν θα είμαστε σε θέση να πληρώσουμε τα συγκροτήματα, τα οποία μάλλον δεν θα θέλουν να παίξουν σε χώρο χωρίς ατμόσφαιρα. Το μήνυμα όταν ανοίξουμε πρέπει να είναι ότι είμαστε ασφαλείς. Δεν μπορούμε να λειτουργήσουμε με κοινωνικές αποστάσεις. Απλά δεν βλέπω πώς θα λειτουργήσει κάτι τέτοιο».